Bu bizim ilk “bahanesiz” olimpiyatımız! Hep “süreklilik”ten, “spor politikası”ndan dert yanmaz mıydık her olimpiyat dönüşünde?
Eloğlunun boynundaki madalyalara ağzımız sulanırken, ağlak bir ses tonu ve nemli gözlerle, tesis, imkan, organizasyon yetersizliği gerekçelerine sığınmaz mıydık?
Haksız da sayılmazdık!
Çünkü ülkeyi yönetenler ve onların spor kadroları o kadar sık değişirdi ki !...
Hiçbir projeyi yapan bitiremezdi. El elin eşeğini ıslık çalarak aradığı için, bitse de hayır gelmezdi.
Buyurun işte... Bahane bitti.
Yirmi yıldır ilk defa aynı Hükümet’in aynı spor politikalarıyla gidiyoruz üst üste ikinci olimpiyata. İsimler değişmiş olsa da aynı parti programını uygulayan, fikren aynı Spordan Sorumlu Bakan’larıyla.
Ve aynı Genel Müdür ile...
Yani “enkaz devraldık” edebiyatı mümkün değil.
“Gelecek sefere daha kalabalık olacağız, daha çok madalya alacağız” edebiyatı ise ancak “mizah” türünde değerlendirilebilir.
Kimse öncesinden ve sonrasından bahsetmesin Pekin’in. Sadece oranın “kaymağını” yiyin veya “bedelini” ödeyin.
“Politikacılar mı koşacak, yüzecek, güreşecek” demeyin. İnin aşağıya; spor branşlarını inceleyin. Siyasetin tek tek tespit edip arkasında durarak, hatta aba altından sopayla seçtirdiği federasyon başkanlarıyla bulunuyoruz Pekin’de...
Spordaki hocalar bile bu memleketin % 47’siyle aynı fikirde.
Bahane yok... Ak koyun, kara koyun belli olacak.
Olimpiyattan önceki istatistikler, yetmiş milyonluk ülkeden çıkan kafilenin, “dört senede dört tane olimpik sporcu artmadığını gösteriyor” ki, bu ülkenin medar-ı iftiharlarından çiçeği burnunda IOC üyemiz Prof. Dr Uğur Erdener, “olması gereken”i apaçık ortaya koyuyor:
“200 sporcumuz mücedele etmeliydi Pekin’de”!
Desenize 140 tane daha “devşirme” sporcu bulması gerekiyor Teşkilat’ın!
Genel Müdürümüz bu konuda konuşmuyor; Çin’de “inceleme”de. Spordan sorumlu Bakan’ımız ise Beşiktaşlı İbrahim’lerin affı derdinde.
Pekin’deki sporcularımızın hepsi madalya alsa bile, sadece “sporcu sayısında yerinde saymamız” yüzünden sorumluluk hissetmesi ve gerekçelerini izah etmesi lazım birilerinin.
Açık açık söyleyin.
Bu memleketin evlatları mı yeteneksiz, iki olimpiyattır uyguladığınız politikalar mı yetersiz, bürokratlarınız mı, branşların başına getirdiğiniz adamlarınız mı beceriksiz?
Olimpiyat bitince... Bir de madalya istatistiğine bakarız ve Spor Politikamız’daki “istikrar”ın, Türk Sporu’na ne getirip/götürdüğünü anlarız.
Çünkü bu bizim ilk “bahanesiz” olimpiyatımız.