4 Haziran Milliyet Spor sayfası... Portekiz maçına bir gün kala, oturup “En kötü Euro 2008 senaryosu”nu yazmışım.
“Dehşetimiz, Portekiz maçında yenilirsek ve sahada ezilirsek başlar.
Ve... Gruptan çıkıp çeyrek finale kalmakla zirve yapar!”
Nedenini de açıklamışım:
“Adım gibi biliyorum o Portekiz hezimetinin gecesinden başlar her şey. Ekranda “ben demiştimciler” belirir bir bir. Lime lime edilir defanstaki adamlar. Yerin dibine sokulur Yıldıray, İbrahim ve Halil’in yerine kalanlar.
Terim mi?.. Onun için daha karmaşık planlarımız var.
Ertesi gün, ilk olarak Orhan Pamuk’un kapısı çalınır... Hani ‘Terim’i ultra milliyetçi olduğu için pek sevmem’ demişti; Terim de ona ‘yetersiz milliyetçi’ cevabını vermişti ya... Sorular bellidir:
-Terim’in bavulu hakkında bir öykü yazsanız, giriş bölümüne nasıl başlarsınız!”
Allah korusun; senaryoya göre devamı da var:
“Sonra ‘ulusal kabus’umuzun ikinci aşamasına hazırlanın:
Alt üst olmuş takım ve hocası İsviçre’yi tekme tokat da olsa yenerler. Avrupa basını ‘Barbarlar’ edebiyatına başlarken, Milli Takım ve Hocası yaklaşık olarak Türkiye’nin yarısına karşı sınır ötesi bir savaş açarlar.
Şimdi intikam zamanıdır... Artık Milli Takım’ı izleyen medya ‘düşman’dır. ‘Düşmanlar’ hem sıfatlarını hak etmek, hem de Portekiz maçından sonraki fikirlerini takip etmek için gerçekten düşmanca işlere dalarlar.
Buradan ‘kin’ ihraç edilir İsviçre’ye... Oradan ‘nefret’ gelir.
Damarlardaki adrenalin Çek Cumhuriyeti maçından puan almaya yetebilir ve Türk Milli Takımı artık çeyrek finaldedir.
Lakin, şampiyon olsalar bile ne yazar?”
* * *
Maalesef, senaryo tüm planları ve kahramanlarıyla hatta diyaloglarıyla hayata geçiriliyor.
Yoksul halimizle varımızı yoğumuzu verdiğimiz futboldan bir gram tat almak bir yana, tüm Dünya’da şölen olan şampiyona, eziyet haline geliyor.
Ekstradan gerilim konusu. Üzüntü kaynağı sokaktaki vatandaşa...
En azından bana.
O yüzden ne yorum yapmak ne de okumak istiyorum.
Biraz tatil yapacağım.
Hoşçakalın.