Futbolun temizliği, spor ahlakı, yok sayılan sporcular, engelliler, unutulanlar, itilip kakılanlarla ilgili her yazımda ilk telefon ondan gelirdi:
“Eline sağlık, biz nasıl katkı yaparız”?..
İzmir’de yaşardı Cem Can, ayrı bir gazetede çalışırdı ama en sık konuştuğum meslektaşımdı. Galiba benzer pencerelerden bakıyorduk spora.
Çok güzel işler yaptı. Meslek ve ahlak sorumluluğu büyük işler...
En az 20 sene daha lazımdı spora.
Ancak ömür denilen kum saati kalın belli çıktı, 49 yılda tükendi marifetmiş gibi.
Böyle günlerde de yazı yazmak mümkün...
Lakin aklımı veremediğim bir yazıyla sizlere saygısızlık etmek, hem bana zül gelir hem de anlarsınız zaten.
En iyisi, Fanatik Gazetesine, Hakan Can’a ve Cem Can’ın kederli ailesine başsağlığı, sevenlere sabır, sevgili Cem’e Tanrı’dan rahmet dileyip noktayı koyalım.
Uğurlar olsun Cem!..