Demokratik hakkını kullanan öğrenciye polisin “Allah yarattı” demeden girişmesi ne kadar “orantısız” ise Ankaragücü’nün, Fenerbahçeli Emre’ye yapıştırdığı “idam yaftası” da o kadar orantısız.
Bakınız; bu “tarz” Melih Gökçek tarzıdır.
Siyasette belki işe yarar, ama futbolun “Dolmabahçe yönteminden” bir an önce kurtulması lazımdır.
* * *
Hayır... Lafı dolandırıp, Emre’nin davranışını aklamak değil amacım. Hatta Emre’nin, Fenerbahçe’ye transferinden sonra “Kendini kabul ettirebilmek için daha çok saçmalayacak” diye, ben yazdım.
Zaten enerjiyi adrenalin ile karıştıran bir futbolcu kendisi. Durduğu yer “fayda ile zarar arası” çok ince bir çizgi. Biraz da baskı gelince, kopuyor işte.
Şimdi de soyunma odası olaylarına karışmış.
Haklıysa bile “hata” yapmış.
Cezasını çekmeli.
Ama cezası bir Süper Lig takımı marifetiyle ülke çapında “rezil edilmek” değil ki!..
* * *
“Cemaziyelevvel”ini herkes biliyor Emre’nin. Bunları “kavgayı kazanmak için” kullanmanın ne alemi var?
Mahalledeki hanımefendilerin kavgası mı bu?
Emre’ye “Haddini bil” dersin, Fenerbahçe’ye “Sahip çık”. Olur biter.
Ankaragücü’nün açıklaması, cinayet şüphelisine savcının yazdığı iddianame gibi. Basına sızdırmaya da gerek kalmamış.
Önce eski suçlar sıralanmış.
Sonra “mafya” göndermesi yapılmış.
Ne ahlakı kalmış Emre’nin ne vicdanı.
Damardan girilmiş ki, Ankaragücü ve onun “sahipleriyle” dalaşacakların kulağına küpe olsun!
* * *
Tabi Melih Gökçek bey yazmamıştır yazıyı.
Oğlu; zaten mümkün değil. Ama Gökçek Ailesi’nin, Ankaragücü’ne sindirdiği tarzın yeni kahramanlarından biri döşenmiş belli ki.
Peki...
Soyunma odasında bir Ankaragücü görevlisi mağdur olduğunda, milli bir futbolcuyu linç talebinde bulunanlar, -kazara- parasal, fiziksel, sportif bir zarara uğrasalar, neler yapacaklar?
Ankaragücü’nü Gökçekler’in elinden almayı düşünenler düşünsün.
* * *
Bu yaklaşım bitti futbolda.
Faul bile çalmıyorlar. “Out” oldu!
Artık tepkide de sevgide de sahada da yönetimde de “oran” arıyor futbolseverler. Emre hata yapmışsa onu kınıyorlar, ama asmıyorlar.
En güzelini Fenerbahçe yapmış. Bulaşmamış. Yasalara bırakmış hesaplaşmayı.
O Fenerbahçe ki, bir zamanlar “yüzde birine” yüz misli tepki verirdi.
Herkes öğrendi futbolseverlerin huzur talebini. Bir tek Gökçek Ailesi kaldı; onların maksadı futbol değil zaten.
Hedef de Emre değil inanın!.. En yırtıcı tarafından “güç gösterisi”.