Bizler eleştirirken, tribün protesto ederken ve takım kendi sahasında Sivasspor’a yenilirken söylenecek laf değil ama... “Bu” Fenerbahçe’nin şampiyonluk şansı tüm rakiplerinden fazla!..
Evet. Her şeye rağmen...
Fenerbahçe hâlâ şampiyonluğun favorisidir.
İki hafta sonra Fenerbahçe güllük gülistanlık olur demiyorum.
O iş başka ve hiç kolay değil.
***
Fenerbahçe toplumu, öz babası gibi koruduğu Başkan ve öz kardeşi gibi bağrına basıp hatalarını görmezden geldiği Hoca’ya karşı tüm gündelik olayların üzerindeki “sevgi ve takdir” hislerini kaybetti bir kere.
Ne nefret ne sevgi!
Müşteri ile esnaf ilişkisi.
Alacak-verecek kalmadı Fenerbahçeli ile Başkan ve Hoca arasında...
Ödeşildi.
Bundan sonra “başarı” alkışlanır, “başarısızlık” yuhalanır; o kadar.
***
İşte tam da bu nedenle, iki hafta sonra aynı tribünlerin bayram yerine dönmesi, sezon sonunda Başkan ve Hoca’nın omuzlarda dolaşması kuvvetle muhtemeldir.
Çünkü Fenerbahçe futbol takımı ilk ve en hayati eksiğini giderdi.
Hareketlendi.
Canlandı.
Rakibi ısırmaya başladı ruhsuz, bitkin dolaşmak yerine.
Hem de yenildiği maçta.
Bu kadar tuhaflığı ancak Fenerbahçe yapabilirdi zaten!
***
Bundan sonrası ayakların klas farkında ki, Fenerbahçe’nin insanları kahretme nedeni mevcut potansiyelin/klasın bir türlü sahaya inmemesiydi.
Olup da işe yaramayan şey çıldırtıyordu insanları!
Kim yaptı, nasıl yaptı, yeteneksizlik mi, kötü niyet mi, bu saatten sonra geride kaldı.
Giden-gelen, kariyerini Başkan’a zimmetleyen, dün kendisine dönmesi için yalvaranı bugün defterden silen Hoca hikayelerinin de bir önemi yok artık... Fevri işleriyle, sivri diliyle sonsuz kredisini çarçur eden başkan hikayelerinin de.
Zaman Şampiyonluk hesapları zamanı.
***
Bakmayın Sivasspor mağlubiyetine; Bu Fenerbahçe’nin bir galibiyet serisi başlatması işten bile değil.
Aykut Kocaman’a rağmen!
Başkan dibe vurmuşken.
Fenerbahçe olması gereken yerden, sahadan düzelebilir.
Ve ipucu belirmiştir.
Neden mi?
Anlatması ciltler tutar ve kurgu bilim ile masal arasındaki rafa sığmaz.
***
İpin ucu şampiyonluk kupasına bağlı olabilir pekala... O zaman hava değişir ve her türlü hesaplaşma sezon sonuna ertelenir.
Fenerbahçelilerin derdi Başkan veya Hoca değildir. Hareketli, canlı ve ısıran bir takımdır.
Bugün “engel” gördükleri Başkan ve Hoca’ya yükleniyorlar, düzelirse aynı insanları omuzlara alırlar.
Ama sadece başarı yüzünden...
Eski hisler “ex” oldu.
Değişmesine şampiyonluk bile yetmeyebilir.