Tuttu bu iş!.. Masaya bile oturması imkansız görünen Ermenistan ile Türkiye, “futbolun asistiyle” can ciğer oldu.
Gerçi futbol maskara oldu, bir kentimizde olağanüstü hal ilan edildi, Azeri kardeşlerimizin yüreği buruldu ama olsun.
Tuttu.
O zaman, “devletlerarası” başarılı olmuş “yeni icadımızı” neden sosyal ve ekonomik sorunlarımızı çözmekte kullanmayalım!..
* * *
Memur ve işçilerin “toplu sözleşmeleri” mi tıkandı. DİSK Memur-Sen karmasıyla Maliye Bakanlığı bürokratları bir maç yapar olur biter.
Slogan, pankart, bayrak yasaklamayı da öğrendik futbolda... Demokratik açılıma disiplin ayarı lazımdı ya; süper valla.
* * *
İşsizlik tavan mı yaptı. Çekersin kurayı, bin işsizi Avrupa Kupası maçlarımıza davet edersin; tamam... Öyle fanatikler var ki, maça gidebilmek için işlerinden istifa ederler, yeni istihdam sahaları yaratılır.
Tencere ile yürüyüp pahalılığı protesto eden hanımlar “Çarşı Grubu”na üye yapılır mesela. Çarşıya çıkamıyorlarsa gitsinler tribünde bağırıp stres atsınlar.
Kapısına kilit vurulan “Kobi”lerin sahiplerine birer antrenör sertifikası. Müşterisizlikten yakınan esnafa mahalle maçları turnuvası.
* * *
Futbolla halledilmeyecek iş yok. Demokrasi bile.
Genel seçimler Şükrü Saracoğlu çimenlerinde, yerel seçimler İnönü. Halk tribünde... Sittin sene yenemez Erdoğan’ı, Baykal ile Bahçeli. Zaten takım tutar gibi tutmuyor muyuz partilerimizi.
Bize de mail atın “futbolu siyasete sokma” diye.
İç siyaset, dış siyaset futbola entegre olmuş farkında değil misiniz. Siyasetçiler futbolun ta içinde.
Bazen keyiften, bazen siyaseten.
* * *
Bakın, Beşiktaş’a başkan adayı aranıyor. Akla ilk olarak bir siyasetçi geliyor: Sayın Hikmet Çetin.
Hikmet Bey, ateşten gömleği fark edip vazgeçiyor; bu sefer İçişleri Bakanımızın oğlu... Sayın Murat Aksu.
Milli Takıma hoca mı lazım. Devlet erkanı kimi işaret ediyor ona bakılıyor. Hükümete yakınlığı bilinen Ertuğrul Sağlam’ın Bursaspor’a giderken “Milli Takım Hocası olursa tazminat ödemez” maddesi koydurmasına ne buyrulur? Birileri “Git orada bekle” mi dedi yoksa?
* * *
Hakan Şükür, neredeyse Federasyon Başkanı olacak.
En büyük, en güçlü kulüplerimiz bile siyasetle köprüler kurabilmek için yönetimlerine iktidar belediyelerinden birer temsilci veya akrabasını koyuyor.
İşin en kötüsü nedir derseniz.
Alışıyoruz!
Bir kısmımızın yalakalık ruhuna işlemiş zaten. Yukarıdan ne gelirse öpüp başına koyuyor. Diğerleri de alışıyor.
Açın Türkiye’nin önünü, futbol geliyor.
Daha doğrusu gidiyor!.. Siyasete kurban oluyor futbol.
Yazınca... Futbolla siyaseti ilişkilendiren de biz oluyoruz.
NOT: Bazı çirkinlikler vardır, her şey ortadadır. Bursaspor Başkanı’nı ve yaptıklarını yazmaya bile gerek yok. Gerçek Bursasporluysa istifa eder, lekeyi kulübüne bulaştırmaz. Değilse öyle başkan Bursaspor’a gerekmez.