Dehşetle düşünüyorum şimdi... Yoksa Aykut Kocaman’a en büyük kötülüğü biz mi yapıyoruz?.. Evet biz... Yani, onun kişiliğini duruşunu takdir edenler, başarılı olmasını yürekten dileyenler.
Bunu çekinmeden tekrar edenler.
Hoca’ya karşı sevgi ve iyi niyet dolu bizler... Biz mi ayak bağı oluyoruz Aykut Kocaman’a? Biz mi bazı adımları atmasını zorlaştırıyoruz? Hatta imkansız hale getiriyoruz.
* * *
“Aykut Kocaman takımı defans oynayamaz”.
“Aykut Kocaman yaşı geçmiş yıldızları almaz”.
“Aykut Kocaman taviz vermez, sırtından vurmaz”.
Doğrudur.
Teşhis de doğru, söylem de doğru.
Peki... Ya bir istisna gerekirse?..
Mesela, futbolunun sonuna gelmiş bir dünya yıldızı tribünleri köpürtecek, morallere zirve yaptıracaksa... En önemlisi de yönetimi bunalımdan çıkartacaksa!
Aykut Hoca prensip sahibi, biz prensiplerin tekrarlayıcısı ve bekçisiyken nasıl olacak o transfer?
* * *
Daha somutu var.
Fenerbahçe nasıl tur atlayacak İsviçre’de tesadüfen berabere kaldığı Young Boys karşısında?..
Mal meydandadır. Bir haftada ne onlar yavaşlar, ne Fenerbahçe hızlanır.
Biz nerede kalmışız:
“Hoca defans oynatmaz”!..
Oysa, sağlam bir defans kurgusuyla, savunmaya dönük orta sahayla maça çıkıp karşılaşmanın dörtte üçünü berabere götürmek, ya bir tane atıp tur atlamak ya da golsüz beraberlikle turu kurtarmak gerekiyorsa... Henüz “hazır olmayan” Fenerbahçe, İsviçre’de hezimetten kurtulduktan sonra buna mecbursa...
Aykut Kocaman nasıl taviz verecek prensiplerinden biz burada zebella gibi durup “Defans oynatmaz” diye tekrarlarken?..
Vazgeçerse önce bize karşı sorumlu olmayacak mı?
Futbol denilen çok bilinmeyenli denklem paldır küldür sürerken, aynı şeyleri tekrarlayarak Aykut Hoca’yı bu “iyi huylarına kelepçeleyen”, bizler olmayalım sakın?
* * *
Orada ilkeler, burada bizler varken Aykut Kocaman’ın işi zor.
Bakın, Alex değil Alex’in savunmasız ve koşmasız futbolu tırmalıyor şimdi Aykut Kocaman’ın prensiplerini.
Alex’siz bir oluşuma tribünler, Alex’e göz yummasına biz “kutsal prensip bekçileri” ayak direyeceğiz besbelli.
Ne olacak peki? Nasıl aşılacak dar boğazlar?
Aykut Kocaman prensipleri resmen Aykut Kocaman’ı da aştı, kendi önünde bir engel halini aldı.
Taşları Kocaman’dan, harcı bizden beton bir engel...
* * *
Biz sahip çıkıyoruz, ama bir yandan da prensiplerini uygulama gücü azalıyor Hoca’nın. Dün kolaydı, bugün biraz zor, yarın belki mümkün olmayacak.
İşte o zaman karşısında bizleri bulacak Aykut Kocaman!..
Ne tuhaf değil mi?
Aykut Kocaman’ın kişiliğini duruşunu takdir edenler, başarılı olmasını yürekten isteyenler, Aykut Kocaman hakkında hiçbir “fikri” ve “niyeti” olmayanlardan daha “zararlı” ona.
Severken öldürmek, bu olsa gerek.