Hazır olun. Henüz birinci perdesini seyrettiğiniz Ankaragücü’nü ele geçirme operasyonu, ikinci perdeyi açtığında futbol yöneticilerine, kanaat önderlerine, siyasetçilere ve maalesef hukuka güveninizin bir kere daha ve çok derinden sarsılmasına hazır olun!..Aptal yerine konulmaya, futboldan soğutulmaya, kendinizi muz cumhuriyeti vatandaşı gibi hissetmeye hazır olun.
Hazır olun sistemin ne kadar çürüdüğünü anlamaya.
“Ne olacak bu meselenin sonu” diye soranlara aynen böyle söylüyorum.
* * *
Çünkü izliyorum. Çünkü yarım asırdır burada yaşıyorum.
Dün, “operasyonu” kutlamak için Melih Gökçek’i ortaya alıp “eller havaya” fotoğrafı çektirenlerin bugün “Daha bir şey sonuçlanmadı ki” demeçlerini hayret ve ibretle okuyorum.
Oğul Gökçek’in aslında Ankaraspor’la hiçbir ilişkisi olmadığı açıklaması ile koşup aynaya bakıyorum; gerçekten o kadar saf mı duruyoruz diye.
Ya “Her adımı federasyona sorduk, olur aldık” cümlesi!.. Federasyon’dan tam tersi olduğunu öğreniyorum, dehşete düşüyorum. İki görüşme var ve ikisinde de “Yapmayın” denmiş Oğul Gökçek’e.
Adam yerine koymamak bir yana, zekamıza hakaret etmeyin bari.
* * *
Niye bu geri adımlar?
Çünkü hukuka güveniyorlar!..
Hukukun kendisine, özüne değil... Labirentlerine.
O dolambaçlı yollarda zaman kazanırken, sağduyunun seslerini şu ya da bu şekilde kesebileceklerini biliyorlar.
Kamuoyunun her yeni gündemle bir anda silinen “kara kutu” gibi hafızasına bel bağlıyorlar.
Nakış gibi işleyecekler konuyu. Vıcık vıcık edecekler. Bezdirecekler. Kukla başkanlar bulacaklar. Federasyon’u tırmık tırmık yıpratıp süngüsünü düşürecekler. Olmazsa, Futbol Federasyonu başkanı adayı sürecekler piyasaya. Aşk-meşk kasetleri bile çıkabilir ortaya.
En sonunda... Bugün ne diyorlarsa o olacak:
Melih Bey’in oğlu Ankaragücü Başkanı ve Başkent futbolu Gökçek siyasetinin sonsuza kadar sürmesindeki enstrümanlardan biri...
* * *
Çok gördük biz bu filmi.
Bu olay siyasi... Zemin futbol olabilir. Futbol sahasında oynanabilir. O sahada rock konseri de yapılabilir; futbol olayı mıdır bu?
Bir siyasetçi, siyasetten aldığı güç ve kaynaklarla, siyasi amaçları doğrultusunda futbol üzerinden toplum mühendisliği yapıyorsa ve bunu analiz etmek eski futbolcu bir yorumcuya düşüyorsa, o ülke cennettir politikacılar için cennet.
Melih Gökçek, Opera binasını oğluna özel mülk yapmıyorsa, tok gözlülüğündendir.
* * *
O nedenle Ankaragücü ile evlat arasına girmek, etik teraziler kurmak, cezasını vermek, bizi, federasyonu, futbolun gariban anayasasını aşar.
Bu olayın “cezası veya sevabı”, siyasetin efendisinin eline bakar.
Yani millet... Bu olayda Ankara halkı.
Memnunlarsa belediye başkanlarının “becerikliliği”nden, omuzlara alsınlar.
“Yahu ayıp oluyor. Her şey böyle hoyrat kullanılmaz ki, kişisel arzular ve siyasi amaçlar uğruna” diyorlarsa, seslerini çıkarsınlar.
Kuzu gibi oturmasınlar.
* * *
Futbol Federasyonu Başkanı’nın ailevi sorunu değil ki bu, tek başına uğraşsın ülkenin en cevval siyasetçilerinden biri ve ailesiyle.
Hele bu konuda Ankara arkasındaysa... Hele medya kulağının üzerine yatıyorsa. Hele bu ülkenin vatandaşları futboldaki “beş taş”ı kenara çekilip seyrediyorsa.
Mahmut Özgener’e babasından miras mı kaldı futbol? O mu koruyacak sadece. Bırakır ipin ucunu bakar keyfine.
Ankara nerede?