Galatasaray maçı ezeli rekabetin bir parçasıydı, Karagümrük karşılaşması ise bu sezonun yol haritası… Komple bir test… İyi ve hazır bir takım, önce savundu, golden sonra saldırdı; her iki durumda Fenerbahçe üstünlüğü ele alıp gol atmayı başardı.
Açık söylemek lazım, Karagümrük kendini savunurken daha rahattı Fenerbahçe. Rakip gol aradığında ise korkulu zamanlar yaşadı. Demek ki, pek çok maçta iki farklı takım haline gelmesi lazım Fenerbahçe’nin. Beş futbolcu değişirken zor değil. Nitekim ikinci yarı Ozan ve Thiam çıkıp Sinan ile Mert oyuna girince Karagümrük’ün baskısı kırıldı. Daha sonra Sosa-Tolga değişikliğinin sebebi Erol Bulut’un daha savunmacı bir orta saha arayışı olmalı.
Aslında Karagümrük hocası Şenol Can’ın da katkısı var Fenerbahçe’nin rahatlamasında. Aatıf’ı, Jimmy Durmaz’ı oyuna sokup sürklase mi edeceksin Fenerbahçe’yi?
Kadro dışı olanlarla kulübede oturanlardan şampiyon adayı bir takım kurabilecek Fenerbahçe, aslında “bolluk” sorunu yaşıyor bu sezon. Erol Bulut’un önündeki en büyük bilmece, formayı sokaktaki adamın ilk on birden ezbere sayabileceği sekiz-dokuz futbolcuya zimmetlemek. O futbolcuların da hem savunmada hem hücumda takıma katkı yapması gerek.
Savunmada Lemos ve Tisserand ikilisi tam bir hayal kırıklığı… Daha doğrusu Lemos… Maçın ilk devresinde rakip Karagümrüklü’ye öyle bir pas verdi ki, geçmiş yıllardaki savunma hatası dramlarına taş çıkarttı.
Lemos’un marifetleri bitmedi… Elini, kolunu toplamayıp maçın son çeyreğinde penaltı yapması, en sonunda da ikinci penaltıyı yaparken oyundan atılması cabası. Bir takımı sabote et deseniz bundan iyisi yapılamaz.
Gökhan’ın dikkati, Caner’in emeği tartışılmaz. Sadece Caner sinirlerine biraz daha hakim olmalı. Her hakem bu kadar konuşturmaz sonra.
Orta sahada Ozan-Sosa-Gustavo değişmez olma yolunda. Ancak Ozan’ın kapanan takımların savunmasını bozmak için daha çok dikine koşu yapması lazım.
Forvet işi ise karışık… Ama tüm kartlar kullanılmadı. Sarı-lacivertlilerin bir golcüsü kulübede oturdu, bir kanat adamı uçaktan yeni indi. Thiam ise takım kurgusu içinde harcananlardan biri. Ne alışkın olduğu yerde oynayabiliyor adam ne de desteği, besleyeni var.
Samatta’ya gelince… 24. dakikadaki çalışılmış Fenerbahçe kornerinde ceza sahası dışından koşu yapıp öyle temiz bir vuruşla golü var ki, insan gol atmayı kolay sanıyor.
İkinci golü ondan da güzel. Sosa’nın ortasını kafayla kalecinin asla erişemeyeceği noktaya göndermesi tam bir usta işi.
Maçın son altı dakikasında Cisse’nin oyuna girmesiyle Lemos’un bir penaltıya daha sebep olması aynı dakikadaydı. Lakin bu sefer Altay devleşti kalede. Penaltıyı kurtardı. Lemos’un batırdığını tutup dipten çıkardı Altay. Futbolda böyle olaylar da var.
Ne olursa olsun Fenerbahçe’nin lig liderini yendiği maç, düzelme-takviye-yeniden yapılanma dönemini geçmeye çalışan sarı-lacivertliler için geride kalmış ve başarılmış bir sınav niteliğinde.
