Budur işte!.. Futbol takımlarının “ilk” ve en “hayati” görevleri, insanları mutlu etmektir; evlenip de mutlu olamayan damat gibi “filozof” etmek değil.
Parasızlık, üçkağıtçılık, kızgınlık, azgınlık öyküleriyle kitlesel tansiyonu gıdıklayıp hüzün ve karamsarlık türküleri söyletmek hiç değil.
Arabesk kaset gibi dokunduğun yerden inleme tınıları yükselen futbolu, futbolcuyu, hocayı, takımı ne yapalım biz?
Derdimiz, bize yetiyor.
Bir yere kadar katlanırız, sonunda “hoop” deriz.
Bağırarak olmasa bile içimizden... Jestle değilse bile mimiklerimizle... Sevgimizle olmasa bile ilgimizle.
“Oh” demek istiyoruz be...
Galatasaray bu görevin hakkından başarıyla gelmiştir. Hem de Galatasaraylı olmayanı bile mutlu ederek.
Evet...
Daha önce de yapmıştı. Yine yapıyor.
Bakmayın siz rakiplerin fanatiklerine. Türkiye, kurumsal tarihine Manchester United galibiyeti ekleyen Galatasaray’la gurur duyuyor.
Ben de tabi.
O kadar ki...
“Yahu bu Galatasaraylı futbolcular maç mı seçiyor” diye sormayacağım bile!
Üç gün önce aynı yerde, aynı iklim koşullarında Karabükspor’dan üç gol yiyen Galatasaraylı futbolcuların yıldız tablosunu, Manchester United karşısındaki yıldız tablosuyla karşılaştırmayacağım.
Üç gün önce duranların bugün nasıl koştuklarını, bastıklarını, çalıştıklarını yazmayacağım.
“Fatih Terim’in takımında, Fatih Terim istemeden nasıl olur”u hiç karıştırmayacağım.
Galatasaray’ın Avrupa’ya tutunmak için Süper Lig’i boşlama tehlikesi hakkında sorular getirmeyeceğim.
Onların da zamanı var.
Ama şimdi keyif, alkış ve gurur günleri.
Takımın dertleri takıma, takımın zaferi bize!
Bir buçuk senedir yaşadığımız futbol travmasından sonra, tribünler göz göre göre erirken, spor programlarında kör gözüm parmağına darağaçları kurulurken, gözü dönmüş taraftar rakip otobüs diye kendi takım otobüsünü taşlayacak kıvama gelmişken, gözbebeğimiz hakemler yurtdışında maç yönetmeye polis korumasıyla çıkabilirken, gözümüz Yargıtay yollarında kulağımız ceza kurulundayken, velhasıl futbol başımıza “dert” olmuşken, çok görmeyin bize, Galatasaray’a.
Bravo Galatasaray.