Çok uzaklarda tertemizdi doğum yeri... Sıfır bakteri, makul sertlik, berrak bir dere gibi. Işıl ışıl, yaşam vadeden ve gelişip akarsu olması kaderine yazılan bir pınar:
Futbol.
Atalarımızın hayatını yeşillendirip cana can katarak ve dostluktan, mertlikten tırnaklarıyla yatak kazarak, bizim kuşağın sınırlarına girdi.
Köşe dönmeci, paracı kuşak.
Damlasına kadar yararlandık, kirlettik, tükettik, dinamitledik.
Acımadık.
Yıllarca boz bulanık aktı. Ve geçen sezon şelaleye ulaştı futbolumuz.
Cumburlop aşağı...
“Öldü... Bitti!”
Yabancılaştırmaya bakın... Sanki yapan biz değildik.
Döküldü, düştü, köpürdü çaresizce. Karıştı... Zerrelerine kadar sızladı. Ama eksilmedi.
Ya şelalenin dibinde çalkalanıp, kirini pasını bırakıp, oksijenlenip yolunu bulacaktı. Ya da sırtından atamadığı kirle, yerkürenin karanlık dehlizlerinde kaybolacaktı.
Doğasında yaşatma ve yaşama vardı. Yaradılışı temizdi. İlişmesek hiç kirlenmezdi ki...
Gün geldi. Olanca vakarı ve gücüyle yine santrada.
FUTBOLUN 9. CANI
Ama artık yeter...
Kimse açıkça onaylamaya cesaret edemese de herkesi mutlu kılan bir sonuçla atlatıldı badire.
Tekrarı değil, düşünmesi bile büyük tehlike.
Damacanasından mikrop izi çıkanların teşhir edildiği ve dükkanı kapatıp gittiği şu devirde, koskoca futbol nehrini kirletenlere göz yummak olası mı?
Geçen sezon 8.’yi kullandı; bu futbolun 9. canı...
Gerisi kalmadı.
Daha açık yazalım:
Tüm alışkanlıklar değişecek.
“Madem ki alışkanlıklar hayatımızın en ileri gelen hakimleridir; öyle ise ne yapıp edip iyi birini edinmeye çalışmalıyız” diyor Bacon.
Edinemiyorsanız uzak kalın.
GÖLGE?ETMEYİN
Kışkırtan yönetici lazım değil bize.
Dayılanan futbolcu...
Başkasının işine karışan hoca,
Eline geçeni sahaya atan taraftar...
Reytingi kendi çıkardığı kavgadan toplayanlar...
Olmasınlar.
Çünkü onlar sudaki balık kadar çoklar ve hesap edilemeyen zararlar veriyorlar.
Herkes etkilediği kadar beyinden sorumludur bu yolda. Kör satıcının kör alıcısı olarak kaç kişi inanıyorsa o kadar vebal var nankör boyunlarda.
Futbolun doğası kendini temizler. Yeter ki, gölge etmesinler.
BÜYÜK?GÖZÜKEN?KÜÇÜKLER
Aslında futbolun berbat aktörlerini pek ciddiye alan yok ya...
Tuhaflık ilginç geliyor. İlginç dikkat çekiyor. Tuhaf olan, kitleleri etkilediğini sanıyor.
Sert çıkan yönetici alkış ve teşvikleri taraftar sevgisine yoruyor. Öyle değil aslında... Zengin bir adamın saçmalaması ve kullanılması kalabalıkların hoşuna gidiyor sadece. Ne kadar berbat duruma düşerse o kadar arkadan itiliyor.
Hakemin yakasına yapışan futbolcuyu sahadan atılırken alkışlıyorlar ki, hayatları boyunca göremeyecekleri parayı bir sezonda kazanan adam, biraz da bedel ödesin!
Berbat aktörlerin hiçbiri kendini dev aynasında görmesin.
Büyük adamlar kalabalıkları “doğruya” sürükler, büyük gözüken küçükler kalabalıkların içgüdülerini okşarlar, o kadar.
GÖREV?BAŞINA
Eski kafalar yeni sezona uymayacaktır özetle.
Peki, nasıl kurtulacağız onlardan?
İlk görev bizde... Spor medyasında.
Her türlü kavga kıvılcımını, çakanın kastı ve çıkarı ile yan yana vermeliyiz ki, maksat ortaya çıksın.
Her türlü futbol dışı hareketi, kulüp kimliğinden uzak, ahbap çavuşluktan kaçınarak teşhir etmeliyiz ki, hata yapmayanların değeri anlaşılsın.
Sonra Federasyonun Kurulları... Adaleti aşmadan “zalim” olmaları lazım.
En kırılgan ve en belirleyici sezonda cezalar en ağırından.
Aklıselim insanlar cesaretli olmalı bir yandan... En az sorumsuzlar kadar.
KARAR?MERCİİ
Bitmedi.
Futbol nehrinin “doğa cenneti” mi “açık kanalizasyon” mu olacağına karar verecek en yetkili merci; tribünler...
Bir gün bir kavgacıyı alkışlar, bir hatalıya arka çıkar, sahaya bir çöp atar veya günahsızları harcarlarsa, o gün suya baksınlar.
Yansıma çamur rengi olacaktır ve çok uzaklardan tertemiz doğan futbol pınarı, bizlerin marifetiyle gelecek nesilleri de kirleterek akacaktır.
Hayırlı sezonlar!