Bir kez daha: Fenerbahçe, Semih-Alex-Niang üçlüsünü birlikte oynatmak zorunda. Çünkü her birini daha etkin kullanmanın yolu diğerlerinin sahada olması. Yalnızlıklarını ancak böyle giderebilirler. Pas seçeneğini ancak böyle artırmak mümkün olabilir.
Bu sadece Niang’la alakalı da değil. Eğer Fenerbahçe’nin hocaları bu derdin peşine düşse, ne Güiza ne Kezman ne Semih bu kadar bunalıma girerdi!
Fenerbahçe teknik direktörlüğünün temel problematiği bu üçlü organizasyonu taşıyacak yapıyı kurmaktan geçiyor. Transferde ve tabii antrenmanda.
Fenerbahçe’nin iki savunma kanadı (özellikle maçın yıldızı Gökhan) hücum gücü uluslararası anlamda kuvvetli milli oyuncular. Dolayısıyla 3-5-2’nin kanatları stratejisiyle önde oynayabiliyorlar. Bu orta sahanın kanadını çiftleme zorunluluğunu ortadan kaldırıyor ve ilerideki 3’lüyü taşıma yönünde büyük avantaj sağlıyor.
Dünkü gibi Selçuk ve Topuz tarzı fiziki gücü yerinde iki orta saha oyuncusunu kullanarak bu yapıyı defansif anlamda sağlamlaştırmak da mümkün.
Dün Aykut Kocaman’ın denediği yapı bu bağlamda, fizik açıdan bu lige zayıf gelen Dia Stoch ikilisini sahaya sürmekten çok daha mantıklı bir yol.
Bu sistemin şahane işlediğini söyleyecek değilim. Ancak ilk yarıda topu ileride tutma ve baskı yememe konusunda başarılı oldukları da aşikar. Ligin kendi evinde son derece iyi, sadece bir kez kaybetmiş bir takımına karşı bu durumu küçümseyemeyiz. Hem de Fenerbahçe’nin İstanbul dışında sadece bir kez kazanabildiğini bilirken.
Bu oyundaki doğal itiraz Niang’ın sol kanat oynatılmasının saçma olduğu üzerine yapılacaktır. Ancak Kocaman bu dizilişi oyunu sürekli ileride oynama stratejisiyle kuruyor olmalı. Dolayısıyla Niang bir sol hücumcu olarak değerlendirilmeli.
Tabii ki bu oyun ikinci yarıda açık verdi. Aykut Kocaman da, Semih ve Niang’ı sırasıyla oyundan aldı. Bu düşmeye başlayan orta sahayı kuvvetlendirmek pragmatik bir çözüm. Ancak asıl sorunu okumamızı engellememeli.
Fenerbahçe orta üçlüsü son derece çalışkan ve iyi niyetli olsa da Topuz taktik bilgisi açısından dökülüyor. Emre kendisinden beklenen iktidarı ve yaratıcılığa yaklaşamıyor bile. Eğer bu iki oyuncu biraz kıpırdarsa Fenerbahçe her anlamda rahat edip bu planı sürekli kılabilir.
Dünkü oyunun çok iyi olduğunu söylemiyorum. Ancak Aykut Kocaman’dan beklenen anlayış farkını ilk kez gördüğümüzü de söylememiz lazım.
