Sürpriz yok... Ben daha farklı yenilgi bekliyordum, ucuz kurtulduk. İlk yarı altı, yedi olurdu.
Tıpkı Trabzonspor maçında olduğu gibi... Görünen köy kılavuz istemez derler ya Trabzon maçına bakan Atletico Madrid maçında neler olabileceğini tahmin edebilirdi.
Topu hızlandırıp yüklendikleri an çözülecektik.. Hele bi sağdan bi soldan yaparlarsa...
Vay vay vay...
Aynen böyle oldu.. Teknik Direktör Simeone, Beşiktaş-Trabzon maçını iyi izlemiş, iyi etüt etmiş...
Adamlar göz açtırmadan baskıyı kurdu. Beşiktaş defansı açık verdikçe verdi.
Defansın ‘maden’i ilk on dakikada belli oldu.
Veli!.
Kabul, sol bek yeri değil, çok çabuk adam değil.. Durumu zaten zar zor idare edecekti, ama önündeki Quaresma iki adım bile geriye koşmayınca... Rakibi karşılamak benim işim değil değince...
Yalnız kaldı.
Önünde büyük boşluk doğdu. Atletico Madrid buradan didiklemeye başladı. Veli’nin yerinde duramayan Salvio’yu durdurması imkansızdı.
Durduramadı da zaten...
Patır kütür üç gol...
* * *
Peki defansın ilk yarıdaki içler acısı durumunu Carvalhal görmedi mi? Gördüğünü zannetmiyorum.. Görse daha ilk gol olmadan, üst üste goller kaçarken Veli’yi oradan alırdı. Aldı almasına öne sürdü, ama ikinci yarı...
Yoksa diyorum Carvalhal bu durumu görmedi de biri devre arasında kulağına fısıldadı mı ne?
İkinci yarı sol kanat İsmail’e teslim edildi, Beşiktaş rahatladı. Defansa güven geldi, öne çıkmaya başladı.
Gerçi adamlar ikinci yarının başında lay lay loma başladı. 3-0 yeter, kendimizi zorlamayalım dediler. Belki de yoruldular. Her neyse...
Atletico Madrid ilk yarıya göre, daha yavaş daha sakin oynayınca Beşiktaş rakip alana gidebildi, ilk kornerinden golü buldu.
* * *
İspanyollar 70. dakikadan sonra ‘Pis bir gol yersek İstanbul’da keleğe geliriz’ diye düşünmüş olacak ki, daha ciddi oynamaya topu çevirmeye başladılar, ama sökmedi.
Beşiktaş son bölümde birkaç heyecanlı atak yaptı. Biri girse, hele hele Holosko’nun şutu ağları bulsa... İnönü’deki maç çok farklı olurdu.