Şampiyonluğu hedefleyen bir takımın daha farklı futbol oynaması gerekir. Düşünebiliyor musunuz; 60 dakika Galatasaray’ın Trabzonspor kalesine çektiği tek şutu yok. Orta saha Berat’ın liderliğinde bordo-mavili ekibin kontrolünde. Hücumda ise Nwakaeme, Djaniny, Ekuban ve Bakasetas bilhassa ilk yarı rakiplerini epey hırpaladılar. Direkten dönen topları var, Muslera’nın da kurtardığı yine bir çok pozisyon var.
Geçen hafta Göztepe karşısında övgüler yağdırdığımız takımdan bu sefer eser yoktu. İzmir deplasmanındaki karşılaşmanın kahramanlarından olan Halil yedek kulübesinde başladı, Kerem, Emre Kılınç değişik pozisyonlarda oynadı, Fernandes ise bir önceki haftadaki gücünde değildi. Bunun için de Trabzonspor karşısında oyunu hiç kontrolleri altına alamadılar.
İkinci yarı ise, ilk devrede hiçbir varlık gösteremeyen Feghouli’nin yerine Halil oyuna girdi ve farklılık yarattı.
Karadeniz ekibinin defansına baskı yaptı, en azından takımının hücuma çıkmasını, rakip kaleye şut çekmesini sağladı. Tamam Babel eskiden iyi futbolcu olabilir, ama hiç kusura bakmasınlar Halil’in yapacağı görevi de yapması çok zor. Çünkü Hollandalı futbolcu ağırlaşmış ve rakip eksiltemiyor. Tek artısı, toplara iyi vuruyor. O da kaç maçta bir vurur onu bilemiyorum.
Eminim Galatasaray taraftarı buz gibi olmuştur çünkü geçen hafta çok umutlandılar. Kerem, Emre Kılınç, Halil, Fernandes ve Taylan çok iyi anlaşıp rakibi büyük bölümde oyundan düşürmüştü. Trabzonspor maçında oyun kurgusu bozulan Kerem olsun, Emre olsun fazla etkili olamadılar. Kerem bir ara santrfor oynadı, Babel sol açığa geçti. O kalabalık stoperler içerisinde pas yapabileceği bir tane arkadaşı olmayınca o da kaybolup gitti. İkinci yarı ise Şener’in kanadından takımı açık vermesin diye sağ bek gibi oynadı.
Sonuçta son saniyede atılan gol, biraz olsun yine sarı-kırmızılı taraftara umut oldu. Trabzonspor ise daha istekliydi. Abdullah Avcı kazanmak için her şeyi yaptı. Ama bu futbol, bazen daha iyi oynayan taraf sen olsan da, kazanamayabiliyorsun.
