Konyaspor beton gibi sağlam takım... Çiviyi çakmaya çalışıyorsunuz, eğiliyor, bükülüyor, yamuluyor ama beton gibi duran Konyaspor takımına işlemiyor... İşte Fenerbahçe ikinci yarıdaki baskın oyunuyla bu betona çiviyi çakmayı başardı...Fenerbahçe; bu beton gibi takıma karşı orta alanına çok teknik ama çok yumuşak iki adam Mesut ile İrfan‘ı koyunca, daha birinci dakikadan başlayarak bıktırıcı bir yan pas - geri pas trafiğine dalınca zaten ilk yarıyı bozuk para gibi harcadı...Fenerbahçe savunmasının arkasına atılan her topun büyük tehlike yarattığını “sağır sultan“ bile duydu...
Konya takımı, Fenerbahçe kendi yarı alanında “mehter takımı“ gibi iki ileri - bir geri yan pas yaparken, 11 adamıyla kendi yarı alanına çekilip bekledi... Doğal olarak her Fenerbahçe atağını çok kalabalık karşıladı...Hücuma çıkarken de, Fenerbahçe’ye karşı her takımın yaptığını yaptı... Savunmanın arkasına uzun toplar attı... Hepsi tehlike yarattı, hepsinde Kim Min Jae imdada yetişti...Fenerbahçe‘nin her türlü gol yediğini görmüştük de, taçtan gol yediğini ilk defa gördük... Konyaspor taç atarken Cikalleshi savunmanın metrelerce arkasına sarkıp beklemeye başladı... Doğal olarak topu attılar, Cikalleshi pozisyonu yarattı, Bytyqi golü attı… Koca savunmada bir futbolcu bunun farkına varmadı mı?
Konyaspor gibi bu sezonun en diri, en sağlam takımına karşı orta alanda Mesut gibi, İrfan gibi yumuşak futbolcularla başlamak zaten büyük kumardı... Bu ikiliye bir de Zajc uyunca, koca orta alan bir tek Crespo’ya kaldı... Zavallı adam, itfaiyeci gibi, nereye yetişsin, bir oraya, bir buraya koşup yangını söndürmeye çalıştı ama ilk yarı bittiğinde ateş bacayı çoktan sarmıştı...Fenerbahçe ikinci yarıya Mesut Özil‘i çıkararak başlayınca, İrfan Can, takımın dümenine geçti... Hareketlendi, takımı taşımaya başladı ve Konya ceza alanı çevresinde hissedilir bir baskı kendini gösterdi...
Önce İrfan Can‘a kaleci Sehiç‘in arkadan orantısız bir yüklenmesi oldu... Penaltı belki verilebilirdi... Halil Umut Meler ve VAR oralı olmadı... Sonra İrfan Can’ın harika frikiği ve Sehiç‘ten dönen topta Kim’in beraberlik golü geldi...Hep söylerim, adama düşman değilim, aksine bu ülkede en beğendiğim bir - iki futbolcudan biri... Futbolcu olarak her şeyin azamisine sahip… Ama her şeyin asgarisi ile oynuyor... İkinci yarıda biraz kımıldadı, çıkana kadar Fenerbahçe’yi nasıl taşımaya başladı, gördük... İrfan Can, kendini “başrol“ oyunculuğuna alıştırmalı... Tam oyunu kontrol etmeye başlamışken çıkar mıydı? Hayır çıkmazdı...Ancak, bu defa sazı eline Pelkas aldı... Her atağında hiç yan yollara sapmadan mecburi istikamet gibi dikine dikine Konya kalesine gitmeye başladı, çok denedi ve sonunda Fenerbahçe için ikincilik şansını arttıran haftanın gollerinden birini attı...Fenerbahçe ilk yarıda modeli çoktan tarihe karışmış yan pas - geri pas - yavaş hücum ilkelliğinin, Konyaspor da ikinci yarıda oyunu savunmada kabul etmesinin faturasını ödedi... Son gülen Fenerbahçe oldu...
