‘Hayat peri masalı değil’

Dida Kaymaz... Pozitif enerjisi ve her daim gülen yüzüyle insanın içini ısıtıyor. Genç yaşta yakalandığı kanser hastalığından sonra hayata bambaşka bir pencereden bakan iş kadını, şimdilerde hastaların en yakın dostu, dayanağı... Kaymaz’la, kurucusu olduğu ‘Kansersiz Yaşam Derneği’ ve hayata dair sohbet ettik.

- Dernek yararına düzenlediğiniz son şenlikten sonra nasıl geri dönüşler aldınız?

En son ‘Yeni Yıl Şenliği’ düzenledik. Böyle etkinlikler, derneğe kaynak yaratmanın ötesinde dernek üyelerinin, gönül dostlarının bir araya gelmesi ve farkındalık yaratmak açısından çok kıymetli. Ayrıca hayatları hastane ve ev arasında geçen, kanser hastaları ve yakınları için de bu ortamlar, moral oluyor. Yeni projeler yolda.

- Etkinliğe ziyaretçi olarak gelen kanser hastası çocuklara yaklaşımınız beni çok etkiledi. Bir an kendimi “Çocuklarınla bu derece yakınlaşabiliyor musun?” diye sorguladım. Nedir bu aşkın kaynağı?

Hayat peri masalı değil. Çocuklar samimiyeti çabuk anlıyor. Özellikle kanser hastaları. Anlık yakınlık beklemiyorlar. İletişim kurmaya ihtiyaçları var. İlgiye hasretler. Diğer çocuklar gibi okula gidip arkadaşlıklar kuramıyorlar. Onlar için sosyalleşebildikleri tek ortam hastane, arkadaşları ve kendileri gibi kanser hastası çocuklar...

Bizler kendilerini hasta hissetmeyecekleri ortamlar yaratmaya çalışıyoruz. Bana gelince, kanser hastalığını da, psikolojisini de birebir yaşamış insan olarak, neye ihtiyaçları olduğunu, ne hissettiklerini anlayabiliyorum. Onları önemseyen, fikirlerine değer veren dost olarak yaklaşıyorum.

‘Kendimi kansersiz yaşama adadım’

- Yıllar önce bu amansız hastalığa yakalandığınızda filmlere konu olacak cinsten bir güç ve irade gösterdiniz. Bu kadar dayanıklı olacağınızı tahmin etmiş miydiniz?

Algılarımı zaman içinde değiştirmeyi başardım. Hastalığın da ölüm kadar yaradılışımızın bir parçası olduğunu kabul etmek gerekiyor. Gerçek iyileşme sürecim, kabullenmeyle başladı. Güç ve irade değil. Sevgi ve anlayışla dayanıklı olmayı başardım. Aslolan bu hastalığı kin, öfke, nefret ve hedef gösterme yerine; “Artık başkaları için ne yapabilirim”, insanlara nasıl dokunabilirim, hayata dair ne gibi pozitif ve somut sonuçlar yaratabilirim” duygu ve düşüncelerine çevirmek.

- Yaşadıklarınızdan sonra kansersiz yaşam kahramanına nasıl dönüştünüz?

Hastane koridorlarında, tedavi gördüğüm odalarda acının kötü kokusunu soludum. Kanser hastalarının çaresizliğini, dışlanmışlığını, içinde bulundukları kötü koşulları gördüm. Üstelik en iyi koşullarda tedavi olmayı başarabilmiş şanslı azınlıktanım. Ve koşulları ne olursa olsun, kimsenin yaşamaması için kansersiz bir yaşama hayatımı adadım. Dernek kurmayı sadece hayal etmedim, bunu hayata geçirdim. Allah’a şükür başarılı ve dimdik bir şekilde yolumuza
devam ediyoruz.

- Geleceğe dair planlarınız neler?

Şu anda şahane bir hastane projemiz var. Önce Şişli Etfal Eğitim Araştırma Hastanesi diye yola çıktık. Sağlık Bakanımız Sayın Recep Akdağ’la yüz yüze gerçekleştirdiğimiz toplantıda Şişli Etfal Hastanesi’nin taşınacağı bilgisinin kesinleştiğini öğrendik.

Sağlık Bakanlığı Sağlık Yatırımları Genel Müdürlüğü ve İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü’yle yaptığımız toplantıdan sonra derneğimizin Ümraniye Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk Kemik İliği Transplantasyon Ünitesi (KİT), Hematoloji ve Onkoloji Yataklı Servisleri’ne eğitim odası-kütüphane ve iki ayrı oyun odası yapmamız uygun bulundu. Ve bu konudaki resmi görevlendirme yazısı elimize ulaştı.

‘Denetlemeye önem veriyoruz’

- Önemli noktalardan biri de denetim konusu...

Bu konuda oldukça hassasız. Bence dernekler yılda en az iki kez denetlenmeli. Biz dış denetim firmasıyla çalışıyoruz, bir muhasebe firmamız var ve bir de mali müşavirden danışmanlık alıyoruz.

- Hayaliniz nedir?

Tek hayalim, son zamanların yapılmış en büyük projesi olacak olan Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Kemik İliği Nakil Ünitesi ve Hematoloji-Onkoloji Yataklı Servisleri’nin açılışında kurdeleyi bakanımızla kesmek. Umarım o gün de Milliyet CADDE olarak bizimle olursunuz.