Nefes kesen koca bir sezon, tek maçla anlatılabilir mi? Söz konusu Başakşehirspor ise hayır. Bu takım geçen yıl Beşiktaş’ın ardından ikinci oldu. Ondan önceki iki sezon, ülkemizi UEFA Avrupa Ligi’nde temsil etti. Ve bu kez de çok bilinmeyenli denklemden Avrupa biletini çıkardı.
Sabırla, çalışarak, doğru yönetilerek ve isabetli transferlerle sürekli zirvede dolaşmak, mütevazı bütçeli bir ekip için kolay değildir. Seversiniz, sevmezsiniz, beğenirsiniz politik bulursunuz. Lakin, Türk futbolunda Başakşehir adlı bir marka var artık.
Dolayısıyla 2-0 geriden geldiği ve müthiş bir mücadeleye tanıklık ettiğimiz Kasımpaşa maçını kazanmasına karşın sezonu hedeflediği yerde tamamlayamaması, asla başarısızlık olarak değerlendirilemez. Fenerbahçe’ye karşı ikili averajı kaybetmesi ve Sivas’ta uzatmada yediği gol, aslında dört takımın birden kaderini etkilemişti. Abdullah Avcı ve öğrencileri kahredecek ise; önce o doksan dakikaya, sonra dünkü boş tribünlere kahretmeli. Önemli zaferler taraftar ile taçlanır. Başakşehir’in maalesef yıllardır en büyük eksiği bu. Kim ne buyurursa buyursun, galiba çözümü de yok!
Sözün özü; 34 haftalık maratonda son ana kadar yarışın içinde kalmak ve heyecanı bitiş düdüğüne taşımak, Başakşehir adına gurur verici bir durum. Tabii, ilerisi için de umut ışığı. Önemli olan hatalardan ders çıkarmak. Bunu başarmak için en büyük silahı Abdullah Avcı gibi bir liderinin olması. Bu kadroya, hocanın talepleri doğrultusunda takviye yapıldığı takdirde ki, başkan Göksel Gümüşdağ onu üzmeyecektir, hem Avrupa arenasında, hem gelecek sezon Süper Lig’de, daha güçlü bir duruş ve performans sergileyeceğini düşünüyorum. Lige kattığı heyecan ve renk için Başakşehir’i takdir etmeliyiz.
