Dünkü maçta dikkatimi çeken Fenerbahçe’nin ciddiyeti ve maça konsantresi oldu. Tribünler boş, hava çok soğuk ve yağışlı. Takımın kupada ciddi bir hedefi de yok. Özetle sarı lacivertliler adına futbol için ortam çok uygun değil.
Yılın son maçında yedek ağırlıklı takımdan böyle bir performans görmek benim için sürpriz oldu. Benzer çok maç gördüm geçmişte. Profesyonel futbolcular sonuç olarak. İşini en iyi şekilde yapmak zorunda ama böyle olmuyordu. Özellikle kupada bu tip atmosferlerde birçok kez konsantrasyon sıkıntısı yaşandı. Ama dün gece böyle bir problem yaşanmadı. İşte burada teknik adam farkı ortaya çıkıyor. Dirk Advocaat’ın şakası yok. Her zaman işini yaparken futbolcusundan ciddiyet istiyor. Wiel ve Emenike’yi kadro dışı bırakarak bu konuda ne kadar kararlı olduğunu tüm takıma gösterdi.
Maç 0-0 devam ederken ekrana yansıyan bir görüntüsü oldu. Pozisyona aşırı derecede sinirlendi. Aynı tepki ve agresifliği kendisinden 40-50 yaş daha genç oyuncularından bekliyor. Fenerbahçe bu sezon şampiyon olacaksa mutlaka iyi kadrosu, doğru taktik anlayışı ve yükselen fizik gücüyle bunu başaracak. Ancak Samandıra’ya yıllar sonra tekrar ciddiyetin ve gerçek bir teknik adamın gelmesi de arka plandaki en önemli unsur olacak.
