Acı ama gerçek

       FUTBOL adına hiçbir olumluluğun yaşanmadığı, can sıkıcı bir doksan dakika sonunda Fenerbahçe çok önemli bir yara aldı.
       Maçın ilk yarısı tam bir ızdıraptı. Düşük tempo, yanlara yapılan, oyunun hızını düşüren paslar ve yetersiz ikili mücadeleler. Kısaca kötü futbol için ne lazımsa onlar vardı. Fenerbahçe'de geride yine alıştığımız üçlü defans bloğu ve hemen önlerinde de şimdiye dek bu mevkide fazla oynamamış Tayfun, ilerde de Balic'in yanında uzun süredir forma giymeyen Boliç oynuyordu. İlk yarıda Fenerbahçe çabuk oynayıp rakibe pres yapacağına, rakibin zaman zaman üzerine gelmesine izin verdi. Antalyaspor da Kona ve Rogerio ile oyunu organize ederken özellikle ileriye giden Dimas'ın boşalttığı kulvardan ciddi ataklar geliştirdi. Fenerbahçe'nin güçlü silahı Balic maç boyunca Burhan'ın kontrolünde kaldı ve fazla etkili olamadı. Orta sahada biraz Mosheou oyunu forse ederken, Tayfun ve Metin Diyadin gereksiz driplinglerle atağa kalkılırken hız kestiler. İkinci yarıda yedek soyunan Kemalettin defansın önüne çekilirken, ilk yarıda aksayan İlker'in yerine de Tayfun sağ kulvara monte edildi. Fakat bu değişiklikler de Fenerbahçe'nin oyununa belli bir yön veremedi. Oyuncular ne yaptıklarını bilmez haldeydiler. Ne hücum organizasyonları, ne de kanat akınları istenilen düzeydeydi. Ama bizce Fenerbahçe'de en büyük problem orta sahada.
       Fenerbahçe'nin çok aksadığı dakikalarda da Antalyaspor'un golü geldi. Defansın yerleşim hatasından iyi yararlanan Musiç'in çıkardığı topu Uche kendi kalesine atıverdi. Antalyaspor gibi vasat bir rakip karşısında net bir gol pozisyonu bulamayan, kaleye şut bile atamayan, her hattıyla tel tel dökülen Fenerbahçe'de sorunlar büyük.
       Dün geceki berbat maçın bizce en başarılı ismi hakem Ali Uluyol'du. Kendinden emin ve soğukkanlı tavırlarıyla çok iyi bir maç yönetti.