Sivasspor için Mehmet Yıldız’ın 21. dakikada gelen golüyle her şey bitmişti sanki. Maç kazanılmış, şampiyonluk yolunda önemli bir engel daha aşılmıştı. Gaziantepspor açısından da görüntü farklı değildi. Gol atacak mecali olmadığı gibi, ikincisini yese, hani deyim yerindeyse kılı kıpırdamayacaktı ev sahibinin.
Nitekim ikinci yarının hemen başında Mehmet Yıldız’ın kaçırdığı pozisyon maçı o dakikada bitirebilirdi. Ancak Sivasspor için bitişin başlangıcını yine bir Sivassporlu oyuncunun hazırlayacağı kimin aklına gelirdi ki? Zaten Beto’nun dışında eşitliği sağlayacak etkili silahı da yoktu Gaziantepspor’un. Bu görevi üstlenmek talihsiz bir şekilde Abdurrahman’a düştü. Sivassporlu savunmacının uzaklaştırmak istediği top, ters bir vuruşla kendi ağlarına gidince, şampiyonluk adayı gerçeklerle yüzleşmek zorunda kaldı. Bu tip skorlarla baş edemediği ortaya çıktı. Tekrar öne geçeyim derken takım oyununun gereklerini unuttu. Oysa önce mevcut durumu korumak, yani kontrolü elden bırakmamak, sonra çok adamla gol aramak, yitirdiklerinden fazlasını kazandırabilirdi Sivasspor’a.
Nerede hata yaptık demeli
Bülent Uygun’un geçen haftaki Trabzonspor maçının yıldızlarından Musa’nın yerine Balili’yi alıp forveti üçlemesi, oyuncularının da ister istemez ikinci gol için risk üstlenmelerine yol açtı. Bu hamle çok adamla kapanan ve hızlı hücuma yatkın bir takım olan Gaziantepspor’u cesaretlendirdi. Sivasspor sürekli havadan oynamayı tercih edince, dönen toplar kendi kalesinde tehlikeye dönüştü.
Kalan sürede Sivasspor en azından eşitliği sağlayabilir, ev sahibi ise farkı artırabilirdi. Gaziantepspor bu bölümü on kişi oynadı ve doğal olarak çok adamla kapandı. Fakat bu kez Sivasspor’un kilidi açacak Sezer, Mohammed ve Murat Erdoğan gibi silahları tutukluk yaptı.
Ortaya çıkan skor, Beşiktaş’ı iştahlandırmakla kalmadı, eldeki ile yetinmeyi kabullenen Trabzonspor’un da Şampiyonlar Ligi için yeniden umutlanmasını sağladı.
Son olarak; yenilgiye mazeret aramak yerine nerede hata yaptığını bulmak, Sivasspor’un hedefte kalmasının ilk şartıdır.
