Yıllar sonra Trabzonspor’u UEFA Avrupa Ligi’nde izlemek, elbette anlamlı idi. Getafe deplasmanından puanla dönmek, bu keyfin değer kazanması için iyi bir başlangıç olabilirdi. Lakin şu gerçek; Büyük oranda sakatların da etkisiyle Trabzonspor’da inanılmaz bir gerileme var. Ve hayra alamet değil.
İspanya liginde galibiyetsiz 18. sırada bulunan Getafe karşısında, ligi de düşünerek rotasyonlu bir kadro ile başladı Teknik Direktör Ünal Karaman. Bu kez savunmanın göbeğinde Campi, orta alanda Obi Mikel’in yanında Doğan Erdoğan vardı.
Şunu söyleyeyim; Getafe üst düzey rakip değil. Eksiksiz bir Trabzonspor buradan puansız dönmezdi. İspanyol temsilcisinin en büyük avantajı uzun süredir birlikte oynamış isimlerden kurulu olması. Disiplinli. Top rakipte iken en az iki oyuncu başına üşüşüyor. Fizik güçleri de bir avantaj. Az hatayla oynamazsanız canınızı yakar. Trabzonspor bunu yapamadı. Uğurcan olmasa İspanya’dan tarihi bir yenilgi ile dönmesi şaşırtıcı olmazdı.
Maça gelince.... İlk 15 dakika iki takım adına da sıkıcı bir futbol ve pozisyonsuz geçti. Aksiyon Getafe’den geldi. Sol bekleri Raul Garcia yaklaşık 40 metreden topu kesti, bizim savunma uyurken, boyu omuzlarına gelen Angel onların üzerinden kafa ile ağları gördü. Bu kadar ucuz gol yenmemeliydi.
Hadi yediniz. Mutlaka karşılık vermeniz gerekmiyor mu? Evet ama, Trabzonspor öndeki silahları Nwakaeme ve Sörloth’a önlem alınınca hem topu üçüncü bölgeye taşımak zorlaştı, hem bu görev sadece Sosa’ya kaldı. Obi Mikel mi? “Her zamanki gibi.” Bu kalitedeki oyuncunun bir tane hedef pası olmaz mı? Geri ver, yana at. Kulübedeki her genç fazlasını yapar. Kusura bakmayın, Mikel ile ilgili olumsuz düşüncelerim her maçta artıyor. Ünal hocanın sabrına hayranım. Mutlaka vermek istediği bir mesaj vardır!
Eğer buradan puanla dönmek istiyorsanız bir hamle şarttı. Ünal hoca ikinci yarıya Avdijaj’ın yerine Daniel Strurridge’yi alarak başladı. Sörloth’u da sağa çekti. Ardından Doğan- Abdülkadir değişikliği. Değişiklikler Trabzonspor’u önde oynamaya itse de, pozisyon bulan taraf yine Getafe oldu. Hem de nasıl? Yağmur gibi akmaya başladılar kalemize. Sadece Angel’in yarattığı üç tehlike vardı. Diğerlerini saymıyorum bile. Bir elin parmaklarını geçerdi Uğurcan’ın kurtardıkları. Trabzonspor ucuz kurtuldu. Ama takımı bekleyen bir tehlike var. Sosa geçmiş yıllarda papazdı, şimdi hakiki kaptan oldu. Mikel ve Sturridge onun yerine aday gibi görünüyorlar. Hem hazır değiller, hem el-kollar çalışmaya başlamış şimdiden. İki yeni transferin bedeli ağır olursa, bunca emek ve özveri boşa gider emin olun…
Son olarak yazmazsam, ülkeme haksızlık etmiş olurum. UEFA bizim o güzelim statlarda basın tribünleri için kılı kırk yararken, böyle bir stadı nasıl görmezden gelebilir? Es kaza lavabo ihtiyacınız olsa, 30 kişinin üzerine basarak çıkmak zorundasınız. Ya da oturduğunuz yerde çatlayacaksınız. Tanrı var, Türkiye’deki fiziki koşulları ve kaliteyi 50 sene sonra bile yakalayamaz bu zihniyet!
