Fenerbahçe, Antalya önünde Play-Off’ta puan rahatlığı yakalamanın mantığı ve istekleri ile yarışırken, Antalyaspor da ligde kalabilmenin açık hesapları ve Samsun’daki maçın rüyalarıyla boğuşmaktaydı ligin son haftasında ve Kadıköy’de...
Antalya, Fenerbahçe’nin orta alandaki kudretini iyi bildiğinden sarı-lacivertli ekibin hücum düşüncelerini daha doğmadan öldürmeye çalışıyor. Özellikle Alex, Cristian ve Stoch gibi yaratıcı isimlerin etrafı yoğun oyuncu kalabalığı ile adeta “markaj ablukası” altında oynanıyordu... Sarı-lacivertli ekibin sağlı - sollu kanat bindirmeleri de Antalya defansı tarafından kontrolü altında devam ediyor ve Kadıköy’de kıyasıya bir yarışma oynanıyordu sezonun son lig haftasında...
* * *
İkinci yarıya Emre Belözoğlu ve Sow ile başlayan Aykut hoca hem takımının fizik gücünü takviye ediyor hem de Emre konusundaki boş dedikodulara bir nokta koymayı uygun buluyordu sanki... Ancak Antalyasporlu ayakların insan üstü gayretleri takdirle izlenmesine karşın Fenerbahçe’nin puan sıkıntısı da oyunu etkiliyordu...
Yani, hayli hızlı ve heyecan dolu karşılıklı ataklar serisi yaşanırken sol kulvardan Ziegler’in pası ve Sow’un golü Fenerbahçe’ye ve tribünlere ilaç gibi geliyordu sanki...
Golden sonra rahatlayan Fenerbahçe’de pas tezgahları işlemeye başlıyor. Cristian-Emre-Gökhan Gönül ve Caner’in üst tempoya çıkışlarıyla oyun daha keyif verici bir zirveye tırmanmaya başlıyor ve Fenerbahçe adeta ligdeki son futbol gösterisini maçın gündemine sunuyordu yarışmada...
Antalya ise “gözler maçta-kulaklar Samsun’da” bir durumda maçın dakikalarını tüketirken beklenen mutlu haber sonucu geldi de Antalya, Fenerbahçe önünde “kaybederken-kazanıp” ligde kalma mutluluğuyla kucaklaştı..
