Bu yazıyı okuduğunuza göre, salı gecesi oynanan Roma-Bayern Münih maçını da izlemiş olmalısınız. Guardiola’nın Bayern’i; futbol seviyesi, oyuncu kalitesi ve Şampiyonlar Ligi tecrübesi olarak rakibinden çok ilerideydi. Rudi Garcia’ya ve takımlarına çok güvenen 70 bin Romalı önünde olsa da kazanmaları doğaldı, öyle de oldu. Ancak 1-7’lik skor hiç hesapta yoktu...
Galatasaray-Dortmund maçında da çok benzer bir tablo vardı. Alman ekibi, Arena’da elini, kolunu sallayarak 4 gol attı, Galatasaray’a yine hüzün kaldı. Evet, Klopp’un takımı, Prandelli’nin ekibinden daha yetenekli, daha hızlı ve daha tecrübeli fakat bu veriler de 0-4’ü anlatmak için yeterli değil...
Roma ve Galatasaray’ın, Alman rakipleri önündeki temel problemi, Şampiyonlar Ligi seviyesinde mücadele etmemeleri ve adeta savaşmadan ölmeyi seçmeleriydi. Roma 5 gol yediği ilk yarıda Bayern’e sadece 6 faul yaparken, rakip kaleye yalnızca 1 isabetli şut attı. Şaka gibi ama Galatasaray ise 4 gol yiyip, rakibine 10 net pozisyon verdiği 90 dakikayı 3 faulle tamamladı! Maçı da sıfır gol pozisyonu ve 1 isabetli şutla kapattılar...
Prandelli’nin Galatasaray’ı yerine, Bilic’in Beşiktaş’ı Şampiyonlar Ligi’ne katılsaydı, D Grubu’ndaki puan durumu bugünkünden çok farklı olabilirdi. Neden mi? Çünkü Beşiktaş yağmur, çamur demeden savaşıyor. Çünkü Beşiktaş’ın hocası her maçta sistemi, kadroyu değiştirmiyor. En formsuz oyuncusunu 11’e koyup, en hazır adamını ligi düşünüp tribüne göndermiyor...
Beşiktaş, Partizan karşısına da artık iyice oturan ve çok iyi işleyen 4-2-3-1 dizilişiyle çıktı. Veli-Atiba ikilisi defansif görevlerini harfiyen yerine getirdi. Yetmedi Veli rakip kaleye bir de füze gönderdi... Olcay’ın asistinde bu sezon Avrupa‘daki 5. golünü atan Demba Ba’nın vuruşu da ustalık eseriydi. Harika paslaşmalar sonunda gelen Oğuzhan’ın golü futbol okullarında ders olacak cinstendi. Sahanın en iyisi Gökhan Töre’nin sayısı mı? Pastanın üzerindeki çilek tadındaydı...
Beşiktaş, yabancı statüsü üzerinden Milli Takım ve Türk futbolunun geleceği hakkında son dönemde yapılan tartışmaların seyrini değiştirebilecek bir futbol oynadı Belgrad’da. Aslında bütün meselenin ne yaptığını bilen bir lider önderliğinde sahada futbolun doğrularını eksiksiz yerine getirmek olduğunu herkese gösterdi. Bilmem anlatabildim mi?
