Engelli kim?

Geçen hafta perşembe günü İzmir Atatürk Stadı’nda Altay-Galatasaray kupa maçından önce Altay Ampute Futbol Takımı ile Şöhretler Karması maçı yapıldı. İzleyenler bilir Lig TV de maçı naklen yayınladı. Şöhretler Karması dediğiniz siyasetçilerden ve spor yöneticilerinden bir de Rıdvan Dilmen’den oluşuyordu. Maçı Altay Ampute Futbol Takımı 6-1 kazanırken Şöhretler Karması’nın tek golü Rıdvan Dilmen’den geldi.
Burada belirtmeden geçemeyeceğim; ben hayatım boyunca sadece iki tane Fenerbahçeli futbolcunun Beşiktaş’ta oynamasını istedim: Biri Rıdvan, diğeri Van Hooijdonk. Hatta Rıdvan için daha Sarıyer’de oynarken “ya şu adamı bizimkiler bir alsa” diye az mı iç geçirdim...
Neyse... Bu itiraftan sonra konumuza dönelim...
Rıdvan Dilmen, sakallı haliyle eski Fenerbahçeli futbolcu Rıdvan’a benzemiş sahada döktürürken, maçın spikeri de ona methiyeler yazarken daha maçın başında atıverdi golünü, bizi eski günlere götürerekten...
Olanlar da ondan sonra oldu zaten...
Şöhretler Karması’nı 1-0 öne geçiren bu golün ardından tribünlerde kısa bir süre “yuuu” sesleri ve “Rıdvan dışarı” tezahüratı yankılandı...
Bu “yuuu” seslerinin tercümesi ne ola sevgili okur?
“Utanmıyor musun sakat çocuklara gol atmaya” olabilir mi sizce?
Başka ne olabilir ki?..
Rıdvan sahada eski günlerinden farksız döktürüp daha maçın başında güzel oyununu bir golle süslemişken başka neden ıslıklansın ki...
İşte bilinçaltının ortaya çıktığı anlar...
Sakatlara acıma içgüdüsü...
* * *
Hani bir grup Fenerbahçe taraftarı, 17 Nisan 2005 günü oynanan ve 4-3 Beşiktaş’ın üstünlüğüyle sona eren maçta Rıza Çalımbay için "Rıza Efendi, 2 ekmek, 1 süt" pankartı açmıştı. Bu, "kapıcı çocuğu" olmayı kötü bir şey zanneden bir grup taraftarın kendi zeka düzeylerini gösteren ve onları gülünç duruma düşüren bir hareketti sadece… Bu kadar!
Ancak!
Daha sonra Fenerbahçe taraftarını kınayan haberleri, yorumları görünce gördüm ki; o kınama haberlerini yapanlar, en temelinde o taraftarlarla aynı yerde duruyormuş... Çünkü "Kapıcı çocuğu, ama kendini yetiştirmiş" diyerek Çalımbay’ı savunmaya çalışmak bence o pankarttan daha kötüydü… Çünkü kapıcı çocuğu olmayı aklanması gereken bir şeymiş gibi aklamaya çalışan bir cümleydi bu…
Bilinçaltı o zaman da açığa çıkmıştı… Meğer herkes kapıcılığı aşağılarmış… Aslında herkes kapıcı çocuğu olmanın çok utanılacak, kimsenin kimseye hatırlatmaması gereken, bilinse bile üzerine konuşulmaması gereken kötü bir şey olduğuna inanırmış…
* * *
Rıdvan Altay Ampute Futbol Takımı’na gol attığı için ıslıklandı...
Ampute futbol takımı oyuncularına engelli oldukları için acındı...
Oysa o oyuncular evlerinde oturmak yerine futbol oynamayı tercih etmişti... Tribündekilerden daha çok futbolla yatıp futbolla kalkıyorlardı. Acınmak onların en son isteyecekleri değil, asla istemeyecekleri bir şeydi.
Islıklardan nasibini alan Rıdvan golünü attıktan sonra neredeyse topu ayağına dahi almadı...
Oysa, ampute takımının kalecisi muhtemelen Rıdvan’dan gol yerken çocukluk kahramanından gol yemenin mutluluğunu yaşıyordu ve yine muhtemelen içinden “atacaksan bana sen gol at” diyordu... Maçtan sonra da Rıdvan’ın formasını aldı zaten...
Onlar, Rıdvan’dan başka hiçbirinin futbol oynamadığı Şöhretler Karması’nı zaten yenerlerdi... Ve bence bu maçı kora kor bir mücadelenin sonunda kazanmayı tercih ederlerdi... O maçın onlara hediye edilmesine gerek yoktu...
Bir maçta daha bilinçaltına itilenler böyle açığa çıktı...
Şimdi soruyorum size: Acınacak durumda olanlar kim acaba?
Fiziksel engelleri olanlar mı, beyinsel engelleri olanlar mı?

Yusuf geldi mi?
Nereden başlamalı ki bu yazıya...
Mustafa Denizli’nin takımın başına geldiği zaman dediği “bu takımın fazlası var, eksiği yok” cümlesinden mi? Yoksa doğrudan Yusuf Şimşek’in transferinden mi?
Geçen hafta Denizli’nin eski göz ağrısı Yusuf Şimşek Trabzonspor’a gitti gidiyor derken Beşiktaş’a transfer oldu.
1975 doğumlu bir futbolcunun 10 numara olarak Beşiktaş’a transferi birçok insanda şaşkınlık yarattı... Bir de Yusuf’un Bursaspor’daki harikalar(!) yaratan performansını düşününce bu şaşkınlık bir kat daha arttı.
16 lig maçının 6’sında oynamayan, 8’inde 90 dakika oynayan, diğer 2 maçta ise toplam 21 dakika forma giyen Yusuf topçuluğunun sonbaharında oldu da bitti maşallah derken, herkesten çok, doğuştan Beşiktaşlı oldu...
Şut atmadığını, kafa vuramadığını, vole vuruşu yapamadığını söyleyen Yusuf Şimşek Denizlispor’dayken çocukluğundan beri Fenerbahçe’liyken, şimdi doğuştan Beşiktaşlı... Çalsın davullar sazlar... Tey tey tey...

Yönetimin başarısı!!!
İşte böylece “sevgili ve saygılı” Beşiktaş yönetimi, cümle alemi kendine güldürecek, tarihe geçecek bir işe daha imza attı...
Bursaspor’a 600 bin euro para, Tuna Üzümcü ve Aydın Karabulut’u verdi Beşiktaş, üstelik bu yılki ücretlerinin tamamını da ödemek şartıyla (3 yıl içinde 500 bin euro öderse geri alabilecekmiş Aydın’ı. Gerçi bu satırlar yazılırken Aydın’ı Bursaspor’a gitmeye hâlâ ikna edememişlerdi). Yusuf’a ise 1.5 yıllık 1 milyon euro...
Yani, habersizce verilen futbolcuları çıkarsan 1 milyon 700 bin euro Yusuf’un Beşiktaş’a maliyeti...
Ancak!
Bilenler bilir... Geçtiğimiz sezon sonunda askerlik sorunu sebebiyle Yunanistan'ın Skoda Xianthi takımıyla görüşen, hatta bir protokol imzalayan Yusuf’un, transfer ücretinin bir bölümünü de peşin aldığı ortaya çıkmıştı!
Askerlik konusuna ilişkin yeni bir düzenleme getirilince Yusuf tabiî ki aldığı peşinatı geri vererek Türkiye’nin yolunu tuttu, ama Skoda Xianthi yönetimi bu durumu kabul etmeyerek FIFA’ya başvurdu (Aynen Ersan Martin’de olduğu gibi. Biliyorsunuz, Ersen Martin’in Recreactivo Huelva ile yaptığı sözleşmeden sonra Trabzonspor kabul etmese de FIFA, Huelva lehine karar vermişti).
FIFA’da olan davaya ilişkin 4 ay içinde karar verilecek. Ve söylenen o ki Yusuf yüzde 99 ceza alacak...
Bu konuya ilişkin benim bildiklerim, duyduklarım bunlar... Eğer yanılırsam özür dilemesini de bilirim...
Ama görünen o ki bu transferde 600 bin euro para ve iki futbolcuyla en karlı çıkan taraf Bursaspor olmuş. Beşiktaş’a ise her zamanki gibi olanlar olmuş... Başkana borç tavana vurmuş...