İngiltere’den 8 gol yediğimiz dönemlerde bile bu kadar kötü bir savunma görmemiştik. Hollanda’nın daha 55. saniyede Klaassen ile bulduğu gol öncesinde, topu rastgele vuruşlarla uzaklaştırma hamlelerimiz maçın özeti gibiydi. Grubun ilk iki maçı olan Hollanda ve Norveç karşısındaki Türkiye’ye ne oldu kimse akıl sır erdiremiyor. Hadi 2020 Avrupa Şampiyonası’nda motive olamadık peki dün akşamki oyun neydi?
16. dakikada Depay skoru 2-0 yaptığında ‘tarihi fark mı geliyor’ dedik. Yine Depay 38’deki penaltı vuruşunu gole çevirdiğinde, ‘inşallah bir de kırmızı kart görmeyiz’ derken 44. dakikada Çağlar ikinci sarıdan kırmızıyla oyundan atıldı. ‘Yok yok... Bu çocuklar bu kadar kötü oyuncu değiller’ diyoruz kendi kendimize. Sistemde bir sorun var belli ki. Ne maç öncesi çalışılan analizleri görebiliyorduk ne de futbol adına bir hayat belirtisi. İkinci yarı da ilk yarının kopyası gibi. Kimi sokarsan sok oyuna fayda etmiyor. VAR bile yanımızda değil. Her golden sonra hakemin kulağına gelenleri sahadaki millilerimizle birlikte bekliyorduk.
54. dakikada Depay attığı golle farkı 4’e yükseltirken kendisi de hat-trick yapmış oluyordu. Tüm Türkiye ‘şu maç bir an önce bitsin’ diyordu. 80. dakikada Til’in golünden sonra, statta bulunan taraftarlarımız, evlerinin yolunu çoktan tutmuştu. Ancak Malen durmadı 90’da skoru 6-0 yaptı. Kabus gecesinde şeref sayımızı 90+2’de Cengiz Ünder attı. Şenol Güneş’in her maçtan sonra oyuncularına dediği gibi bu maçı istiyorduk ama gel de unut unutabilirsen.
