Spor yazarları Arnavutluk - Türkiye maçını değerlendirdi
.
1
Güven ve etkili - Mehmet Demirkol (Fanatik)
Şenol Güneş; İrfan, Mahmut ve Emre’yle Başakşehir merkezi etrafında bir takım kurmak istiyordu. Kampta İrfan’ı, 2. yarıda da Emre’yi kaybetti. Dolayısıyla istediği hazır iskeletten tam olarak yararlanamadı. Ancak yine de solda Cenk ileride Burak arkalarına Mahmut ve Emre ile tecrübeli uyumlu ve efektif bir yapı kurduğunu söyleyebiliriz. Doğru yerleştik. Arnavutluk’un oyuna hakim olma çabası böyle sonuçsuz kaldı. Yaş ortalaması her ne kadar yüksek olsa da bu ekip, kurulan bu yeni yapının merkezi olacak. Okay defansif olarak etkiliydi. Oyun yerleşimini daha iyi anladığında oyunun kurulumunda da daha etkili bir rol oynamaya başlayacak kuşkusuz. O zaman takımın standardı ve topa sahip olma seviyesi artar. Soğukkanlı, mükemmel pırıltıda olmasa da, güvenli ve etkili bir deplasman oyunu kurabilmek güzel. Bu takım daha fazlasını verebilecek bir temeli dün ortaya koydu. Gecenin sorusu Ne zaman gerçek bir milli takım forması giyeceğiz? Maçın starı Mahmut oyunun merkezinde herkesi rahat ettiren oyuncuydu. Ligin pas rekortmeni sadece ezbere oynadığı pas oyunu ve defansif performansıyla Emre’yi tamamlamakla kalmadı. Pozisyon bulmazken kaptığı topla Cenk- Burak ikilisine golü attırdı. Maçın olayı Hakan Çalhanoğlu... Sahada olup olmadığını fark edemiyorsunuz çoğu zaman. Dün de o maçlardan çok farklı değildi. Ama kimse boşu boşuna Milan kadrosunda olmuyor. Kısa bir koşu ve işi bitirdi. Kısa mesaj Güvenli, akıllı, soğukkanlı bir takım. Tabii daha fazlası lazım. Ve bu mümkün.
2
Alkışlarla çocuklar! - Atilla Gökçe (Milliyet)
Oyunun kalitesi, taktik ve teknik analizinden önce tabelaya bakalım: Harika bir başlangıç skoru, 0-2… Deplasmanda Arnavutluk’u iki güzel golle yendik. Şimdi Şenol Hoca’nın da futbolcularımızın da başı dimdik!. Kim bilir, bu başlangıç belki de uzun süredir keyifsiz ve sıkıntılı sonuçlarla hepimizi tedirgin eden Milli Takım’da parlak bir geleceğin müjdesidir… Olabilir mi? Elbette… Neden olmasın. Maçın on biri tartışmalarla, heyecanlı yorumlarla hepimizi meraklandırdı. Şenol Hoca, Cenk Tosun ve Burak Yılmaz’ı birlikte ileri uçta oyuna sürüyor, onların arkasında Hakan Çalhanoğlu ile bir hücum organizatörünü kullanıyordu. Tamam, iyi de… Orta alanda ne yapıyorduk? Orada Mahmut Tekdemir, Emre Belözoğlu, Okay Yokuşlu gibi hem uyumlu, hem usta, hem de yaratıcı ayaklar vardı. Hakça söyleyelim… Onlar hiç telaşlanmadan, sakin ve telaşsız bir işbirliğiyle hem tempoyu düşürdüler, hem baskı yaptılar, hem de baskıya karşı direnerek, savunmaya da yardım ederek tam anlamıyla bir komuta merkezi oluşturdular. Milli Takım’ın sıkıntılı yanı, geri dörtlüde gözleniyordu. Yorgun emektarımız Gökhan Gönül; Kaan Ayhan, Merih Demiral ve Hasan Ali Kaldırım Arnavutluk ataklarında, evet, görevlerini yaptılar. Sonradan Zeki Çelik’in Gökhan Gönül’ün yerini almasıyla Milli Takım’ın direnci daha da arttı. Ne var ki topu kazandıklarında kendi aralarında bıktırıcı pas tekrarlarıyla sonunda kaleci Mert Günok’a dönmeleri çok riskli ve soğutucu durumlara yol açtı. İtalya’daki başarılı kardeşimiz Merih, topu oyuna sokmada kendinden beklenen katkıyı sağlayamadı. Yine de Kaan Ayhan’la ikisi, Ozan Kabak’ı kenarda bekleten Şenol Hoca’yı da pişman etmediler. Bu maça çıkarken Cenk Tosun’un kenarda bekleyebileceğini düşünüyorduk. Burak Yılmaz’la ikisi çift santrfor oynamaya çok alışkın değildi. Ancak ilk golde gördük ki Cenk Tosun- Burak Yılmaz uyumu ve etkinliği, beklenenden fazlasıyla gerçekleşti. Burak’ın attığı ilk golün öyküsü, Mahmut Tekdemir’in rakip ceza alanı sınırında Djimsiti’ye pres yaparak topu kapmasıyla başladı. Sonrasında Mahmut Tekdemir-Burak Yılmaz-Cenk Tosun-Burak Yılmaz biçiminde oluşan pas zinciri Milli Takım’ı rahatlatan golü getirdi. İkinci yarıda fazla bekletmeden üç puanı güvence altına alan ikinci golü de Hakan Çalhanoğlu, attı. Herkesin bekleneni fazlasıyla verdiği, aksaklıklara rağmen özgüvenle, keyifle oynadığı bir maç izledik. Eleştiri için yazmıyorum ama, Yusuf Yazıcı’nın da oyuna katılmasıyla çok daha etkin ve tehdit edici bir oyun sergileyebilirdi Milli Takım. Her neyse, çok maç var oynanacak… Ayağınıza sağlık çocuklar. Alkışlarla Şenol Hocam!
3
Kalite ve deneyim farkı - Ahmet Çakar (Sabah)
Fransa'nın favori, bizimle İzlanda'nın ikincilik için yarışacağı grupta Arnavutluk deplasmanı çok kritikti. Çok mu iyi oynadık? Hayır... Ama çok da kötü oynadık diyemeyiz. Dün gece gösterdi ki kalite ve deneyim bir oyuncunun yaşı ne olursa olsun sonuca taşıyor. Mesela ilk yarı; Arnavutlar orta sahada sürekli bastırdı ama özellikle Emre'nin liderliğinde oyunu rahatlattık, baskıyı azalttık. Yine ilk yarıda iki yıldır milli takımda oynamayan Burak'ın mükemmel vuruşu ile gelen golü izledik. Attığımız ilk gole kadar kötüydük. Bu dakikada Mahmut, Arnavutlar çıkarken bastırdı, topu kapıp Cenk'e verdi. Cenk de Burak'ın önüne çok akıllı yuvarlayınca skoru bulduk. Ama ilk yarıda defansif olarak çok aksadık. Göbekte oynayan Kaan ve Merih çok ciddi uyumsuzluk yaşadılar. Arkalarına adam kaçırdılar ve aslında maça baktığımızda Arnavutların bizden daha net pozisyonları var. İkinci yarı Hakan Çalhanoğlu'nun golüyle maç bitti... O kadar belliydi ki gol olacağı... Hakan aldı, 20-25 metre dripling yaptı, onu ekran başında izleyen Türkiye'deki herkes "Vuracak ve gol olacak" demiştir ki öyle de oldu. Şenol Güneş'i kutlamak lazım... Yaşlılarla gençleri iyi karıştırmış. Takımda uyum sorunu var ama maçlar ilerledikçe toparlanabilir. Dün geceki maç gerçekten önemliydi. İyi de oynasak kötü de oynasak kazanmamız gerekiyordu ve başardık.
4
Hesap-kitap - Gürcan Bilgiç (Sabah)
Maçın kadrosu açıklandığında burun kıvıran sayısı bayağı fazlaydı. İlk yorumlar "defansif" ve "üretken olmayan" şeklinde rüzgârla dolaştı. İşte bu noktada; "futbolu çok iyi bilen, çok seyredenler" ile "oyunu bilen, strateji kuranlar" arasındaki fark ortaya çıktı. Şenol Güneş de biliyor ki, Yusuf Yazıcı ile başlayabilir, tek forvet seçip Efe Can'ı oynatabilirdi. Ancak köprüden geçiyordu ve işini şansa bağlamak yerine, performansını, en azından vasatını bildiği oyuncuları tercih etti. İlk maçların fıtratıdır; yenilmeyeceksin. Morali ve umudu her zaman sıcak tutmak ister takımlar. Arnavutluk'un da bu karakterde sahada olması kaçınılmaz. Önce; onların sertliğine ve agresifliğine cevap verecek, kalite noktasında da "pas kalitesi yüksek" oyuncuları tercih etti. Yani; önce oyunu istedi. İki stoperin dışında, Okay ve Mahmut gibi stoper özellikli iki orta sahayı seçmesi de boşuna değil. Duran topların sürprizinden de uzak tutmak istedi kalesini. Üstelik Cenk ve Burak'ı da ekledi onlara. Arnavutlar baskı ile pozisyon peşine düştüler, bizim de aklımız o yöndeydi ve ilk golü bulduk. Burak sevinçle ellerini kaldırdığında, rakibin kalemize sızma hareketlerinden üç tanesi vardı notlarımızda. Hakan Çalhanoğlu mükemmel driplingi ve penaltı gibi şutuyla farkı ikiye çıkardığında, maçın da fişini çekti. Ne Arnavutlar'ın maça dair umudu kaldı, ne de tribünlerin baskısı. Göze hoş gelen futbol değil, kulağa hoş gelen bir sonuçla pazartesiyi bekleyeceğiz. İyi oldu, keyifli kaldık!
5
