Spor yazarları Fenerbahçe'nin Kayserispor galibiyetini yorumladı
.
1
Ediz Sırapınar: Sergen'in ikramı (Milliyet)
Bırakalım skor tabelasında ne yazarsa yazsın... Avrupa defterini kapatan, lig yarışına şubatta mendil sallayan Fenerbahçe tutunacağı tek dal olan Ziraat Türkiye Kupası’nda yarı finalin kapısını ardına kadar açsa da ortaya konan futbolun geçmiş haftalardan pek bir farkı yoktu... Tatsız, yavan ve umutsuzdu... Sergen Yalçın’ın nedeni bilinmez ama sahaya eksik sürdüğü Kayserispor karşısında Fenerbahçe belki çok ciddi sıkıntılar yaşamadı ama ilk 40 dakika oyuncular belli ki korkuya teslim olmuşlardı... İki bek ne bir orta yaptı, ne hücuma genişlik kazandırdı... 10 numara pozisyonundaki Ozan Tufan hücumu zenginleştireceği yerde her pozisyonu başlamadan bitiren bir hovardaydı... İnsan merak ediyor... 21 yaşında milli formayı giyen bir oyuncu her gün biraz daha gelişmesi gerekirken, neden bir adım öteye gidemez... Formsuz Sow’un yerine bu kez kanatta görev yapan Alper istekli ve çalışkan olmasına rağmen, çözüm üretmekte her zamanki gibi kusurluydu... Yine Lens almıştı üzerine sorumluluğu... Nitekim Hollandalı turun kilidini açan anahtar oldu... Devre biterken yardımcı hakemin verdiği serbest vuruşu o kadar hızlı kullandı ki Fernandao golü attığında Kayserisporlu oyuncular daha pozisyon alıyordu... Fenerbahçe adına göze batan diğer isim Fernandao’ydu... Kim ne derse desin Fenerbahçe’nin bu mevcut kadrosunda forvette oynayabilecek tek isim Brezilyalı... Canı istediği zaman oynayan Van Persie ile fantastik gollerin peşinde koşan Sow’a göre sisteme çok daha uygun... Kayseri’de soyunma odasına önde giden Fenerbahçe ikinci yarıda maça erken havlu atan rakibi önünde istediği gibi at koşturdu... Savunmada bekleyerek en sevdiği oyun stili olan kontrataklarla skoru artırmaya çalıştı, bunda da başarı sağladı... Önce Fernandao, ardından Erkan Kaş’ın ters vuruşu rövanşı formaliteye çevirdi... Advocaat sürekli oyuncularından şikayet ediyor... Çözüm için Fenerbahçe’nin başına geldiğini nedense unutuyor... Takımın kalitesi konusunda söylediklerinde evet “haklı” ancak şu ana kadar Fenerbahçe’ye bıraktığı tek bir izin olmamasını nasıl açıklayabilir ki... Tek yaptığı günlük eleştirilere göre bir iki ismin yerini değiştirmek... Sakın dün geceki galibiyette kendisine pay biçmesin... Takımı şahane bir ikramı geri çevirmedi, hepsi o kadar...
2
Gürcan Bilgiç: Yaraların ilacı (Sabah)
Bu maç sonrasında bu sezonun Fenerbahçe'si için net bir cümle kurabiliriz; "Önemli maçların, kazanan takımı..." Ne zaman "yumurta kapıya gelse" o karşılaşmayı kendileri için istenen skorla bitirmeyi başardılar. Beş maçtır kazanamayan takımı şikayet ederken, "Manchester'ı, Feyenoord'u, Galatasaray'ı, Beşiktaş'ı yenen bunlar değil miydi?" diyerek, ikilemi vurguladık. Advocaat "yetersiz" dedikçe, "O zaman, o maçları nasıl kazandın?" diye de karşısına çıktık. Fakat, topun yuvarlaklığı Fenerbahçe takımı için rakibe göre değil, maça göre değişiyor. Ne zaman ki, kritik noktaya geliyorlar, maçı kazanmak adına mücadele üretip, yüksek konsantrasyon ile oynayıp, tabelayı da yanlarına alıyorlar. Ligden kopuş gerçekleşince, yürüyecekleri tek hedefi elden kaçırmamak adına çıktılar sahaya. Sergen Yalçın altı rotasyon yapmıştı, Advocaat beş. Kayseri aslarını kulübeye oturtmuştu, Fenerbahçe ise sahaya sürmeyi tercih etti. Zorunlu değişiklikler de vardı bu kararda. Dökülen Sow, Volkan ve İsmail, yerlerini terk etmek zorundaydılar. İlk dakikadan itibaren istekli bir baskı kurdular, mümkün olduğunca tempoyu zorladılar. Kayseri'ye pozisyon vermeden golü arıyorlardı; yine Lens'in çabuk düşünmesiyle Fernandao'nun ilk golü geldi. İkinci yarıda bekleyen Fenerbahçe çıktı ortaya. Bu kez skoru cebine koyup, fırsat kollayan bir akılla sürdüler maçı. Rakibin gardını düşüren golü de Fernandao hazırladı. Topu kaptı, pası attı, sonra da golü. İstanbul'a net bir skorla dönüyorlar. Sadece yarı final için bir bilet yok ellerinde, beş maçlık galibiyetsizliğin ölü toprağını attılar üstlerinden. Bu sevince hem takımın, hem de taraftarların çok ihtiyacı vardı. Aziz Yıldırım küçümsediği, beğenmediği, şikayet ettiği Ziraat Türkiye Kupası'na cankurtaran olarak bakıyor artık. Gün değişiyor, devran dönüyor. Büyüklerimiz söylemiş zaten; "Büyük lokma ye, büyük laf etme..."
3
Ercan Güven: Basınç artınca (Milliyet)
Her takımın kötü, kahredici hatta biçare sezonları olabilir... İstediği kadar “büyük” olsun, istediği kadar iyi kadro kursun; yanlış tercihler, uymayan adamlar, uyuşmayan kimyalar, hatalı stratejiler onun enerjisini/isteğini en sonunda desteğini vakumlar, takımı sıradan hale getirebilir. Ama Fenerbahçe değil!.. Çünkü ne sahada ne tribünde ne camiada ne de medyada izin verilmez bu duruma. Fenerbahçe yarım sezon bile “büyük” kategorisinden uzaklaşıp “sıradan”a yaklaşırsa karşısına milyonlarca “yaptırım” çıkar. Yöneticisi, hocası, futbolcusu tefe konur. Küsülür, silkelenir, hırpalanır, hayat katlanılmaz hale gelir. Mecburen basıncı düşürecek çareler lazımdır. Fenerbahçe de zamanında angarya dediği Ziraat Kupası’na sarıldı işte... O kadar ki, sanki ağabeyini/babasını da alıp maaile gitti Kayseri’ye. *** Mesaj alınmıştı sahada... Advocaat koca sezondur “idealini” bulamadığı kadronun “tuhaf” olmayan “bilindik” bir versiyonunu tercih etmiş, hatta ofansif çabalara fren olsa da iki defansif ön libero Mehmet Topal’la Souza’yı üç gün sonra yeniden bir araya getirmişti. Alper’in santrfor arkasında daha verimli olmasına karşın sola çekilmesi eleştirilebilirdi ama onun kapattığı sol kanat Kayseri’yi ortadan hücuma itmiş, orası da Skrtel-Kjaer-Topal-Souza dörtlüsü ile Fenerbahçe’nin en sağlam yeriydi. *** Aslında Kayserispor’un eksik kadrosu apaçık Lig’e önem verip kupadan elenmeyi göze aldığının deliliydi. Bir ay önceki 4-1’lik Fenerbahçe galibiyetinin ne kadrosu benziyordu ne de futbolu ev sahibinin. Gerçi yerine giren Güray onu pek aratmadı ama 17. dakikada Traore’nin sakatlanmasıyla Sergen Yalçın’ın planları da değişmiş olmalıydı. Her iki takımın da temposuz ve risksiz oyunu tercih ettiği maçın ilk yarısında söylenecek iki pozisyon vardı, ikisi de son dört dakikadaydı. 42’de Ozan’ın Muammer’de kalan topu ve 46’da Fernandao’nun golü... Onun dışında Fenerbahçe’nin olgunlaştırıp pozisyon haline getiremediği üç-dört fırsat Fenerbahçe’nin içinde bulunduğu ve atlatmaya çalıştığı travmanın sahadaki izleriydi. *** İkinci yarıda Fenerbahçe daha avantajlıydı. Çünkü çeyrek finalin ilk maçında alınacak mağlubiyetten sonra Kayserispor’un hiç şansı kalmayacağı için takımı ileri itmişti Sergen Hoca. Saldıran Kayserispor açıldı. Savunmadan Hakan’ı çıkarıp forvete Umut’u ekleyerek takımını ya gol atacak ya ikinci golü yiyecek hale getirdi Yalçın. Riske girdi. Nitekim Kayserispor’un atakları arasındaki bir kontratakta Mehmet Topal uzattı, Fernandao ikinci golü attı. Ardından Erkan’ın kendi kalesine attığı üçüncü Fenerbahçe golü. Maç bitmiş yarı finalist belli olmuştu 20 dakika kala. *** Evet... Fenerbahçe gibi bir futbol takımı kötü bir sezon geçirebilir... Aynı rakibinden fark yemiş de olabilir. Ama milyonların baskısıyla durum var oluş mücadelesine dönmüşse, kimse Sergen Yalçın ve Kayserispor gibi risk almaması lazımdır karşısında. Piyango alana çarpabilir. Fenerbahçe’ye gelince... Adeta Kayseri’deki bir hesabı kapatma anlamına gelen bu galibiyet ilaç değildir derin yaralara. Ancak ağrıları dindirebilir ve “iyileşme” sürecini başlatabilir. Pazar günü en azından aynısı tekrarlanmazsa hiçbir kıymeti de olmaz. Çünkü Kupa’da yarı finale çıkmaya daha bir ay var neredeyse.
4
5
6
7
8
