Değişime saygı!

Uluslararası hazırlık maçları FIFA Dünya sıralamasına puan olarak doğrudan tesir ediyor. Dün geceki sonuç, 2014 finallerinde ve 2018 elemelerinde torbalar belirlenirken (genelde sıralama açısından çok yakın olduğumuz) Çekler’e karşı dezavantajlı duruma düşürdü bizi.
Yine de dün gece Manisa’da Çekler’e bir maç kaybetmiş olmak çok önemli değil. Hatta Dünya Kupası 2014’e katılamamak da dünyanın sonu sayılmaz. Milli takımla ilgili kamuoyunu esas endişelendiren konuysa başka: “Biz ne yapıyoruz? Hedefimiz ne? Planımız ne? Ya da gerçekten bir planımız var mı?” sorularının cevabını bulamıyor hiç kimse...
Hollanda maçı sonrası basın toplantısında “Herkes değişime saygı duyacak” demişti Abdullah Avcı... Galiba bu laflardan, “değişiyoruz, gençleşiyoruz” mesajı almamız gerekiyordu. İki tane ciddi rakiple oynadık, Hollanda 11’inin de, Romanya 11’inin de yaş ortalaması bizimkinin altındaydı!
Hollanda karşısında Gökhan’la Selçuk kenarda oturmuş, Hamit’le Emre oynamışlardı. Romanya karşısına çıkan 11’imizin yaş ortalaması 26 buçuktu. Dün de Manisa’da Semih kulübedeydi, Bekir oynadı. Son iki resmi maçımızda (Romanya-Macaristan önünde) dünya çapındaki kalecimiz Onur kadroya çağırılmamıştı, Cenk-Mert kadrodalardı. Dün Onur 11’de, hocanın üç ay önce çok güvendiği Cenk’le Mert kadroda yoklar! Gerçekten neyin değiştiğini, tam olarak neye saygı duymamız gerektiğini ben anlayamıyorum artık...
Son 5 büyük turnuvanın yalnızca birine katılmışız. FIFA sıralamasında Haiti ve Zambiya’nın altına, 40’ıncı sıralara gerilemişiz. Kelimenin tam anlamıyla dibe vurduğumuz için, ulusal takımın başında da genç oyuncular konusunda uzman bir hocamız olduğu için bir nesil değişikliği hayal ediyor herkes. Hazırlık maçları kaybedilebilir, hatta resmi maçlar da kaybedilebilir. Ama kaybedenler hep aynı oyuncular olunca, puan da kazanmadığımız halde Onur’u, Semih’i, Alper’i, Olcan’ı, Ahmet İlhan’ı, Oğuzhan’ı, Salih’i kazanmakta da tedirginsek, biz ne yapmaya çalışıyoruz anlamak güç doğrusu.