BiR GÜNDE ÜÇ ÜLKE TEPTiM

Fransız Rivierası’ndaki gezimizin üçüncü gününe Hemen Nice’in çıkışındaki Ferrat Burnu’ndan başladık. Bir zamanlar Hanedan’ın son üyesi Osman Fuat Efendi’nin yaşadığı yer olarak belki akıllarda kalmıştır. Eski Rus lider Boris Yeltsin’in de çok sevdiği bir köşeymiş zamanında. Neyse, Nice’in hemen yanındaki koydan bir başka koya doğru yolumuza devam ediyoruz. Karşımızda bir asıra yaklaşan geçmişiyle dünyaca ünlü Frogonard Parfüm Fabrikası.

3 ton gül yaprağı 1 litre parfüm ediyor
Dünyadaki 150 ‘burun’dan 100’ü bu fabrika için çalışıyormuş. İşleri, kokuları, aromaları bulmak. Güzel mihmandarımız ilginç bilgiler veriyor. Üç ton gül yaprağından topu topu bir litre parfüm çıkıyormuş mesela. Bir ton lavanta yaprağından da aynı oranda. Biz içerideyken sis bastırmış dağlardan, neyse ki kısa sürede açılıyor gökyüzü. Daha gidecek çok yolumuz var.

Sınır yok, gümrük de
Atlıyoruz minibüse, virajlı dağ yolundan otobana çıkıyoruz. Bir bakmışız ki yarım saatte İtalya’dayız. Ne sınır istasyonu, ne dikenli teller, ne gümrük memurları. Gittiğimiz yer Türkiye’de de yakından bilinen San Remo kenti. Hem müzik festivalinden hem de son Osmanlı padişahı Vahdettin’in sürgün yeri olarak tanıyoruz burayı. Güzel bir şehir, gittiğimiz gün de pazarı varmış. Gezmeye oradan başlıyoruz, sonra limana inip İtalyan lazzetlerinin tadına varıyoruz. Acıkmışız.

Andrea Doria’nın köyünde
Fazla vakit geçirmeden İtalya’daki son durağımız Dolce Aqua’ya (Tatlı Su) hareket ediyoruz. Burası, tarihimizde çok iyi tanınan Andrea Doria’nın köyü. Kendisi Barbaros’u iki kez yenen tek isim. Bugün
200-300 kişinin yaşadığı köy İtalya’da görülebilecek en ilginç noktalardan biri. Hemen dağların arkasındaysa Seborga yer alıyor.
20 hanelik bir köy burası. Ama çok değişik bir hikayesi var. Zira, Seborgalılar İtalya’dan ayrılıp prenslik olarak tescil edilmeleri için Lahey Adalet Divanı’na başvurmuş. ‘Prens’, bildiğiniz hayvancılıkla geçiniyormuş, bir de Gèrard Depardieu’nün müdavimi olduğu salaş bir lokantası varmış. Gel zaman git zaman ‘Prens’ ölünce, bağımsızlık talebini dile getiren kalmamış.

2 kilometrekareye sığan ihtişam
Tekrar Fransa’dayız. Bu kez kaçak vakaların çok görüldüğü Menton’dan giriyoruz ülkeye. Gümrük memurları gelen geçen araçları yakından izliyor, ama “Hop hemşerim sen nereden çıktın” diyen yok. Şüphe çekecek bir hareketiniz ya da tipiniz olmadığı sürece tabii... Burada işler iyice karışıyor. Çünkü sırada Monaco Prensliği var. 2 kilometreye sığan lüksün simgesi prenslikte 50 bin kişi yaşıyormuş. Bunlardan sadece 5 bini buranın yerlisi, gerçek Monacolular yani. Kalanlar yatırımcılar, dünya jet sosyetesi ve aklınıza gelebilecek her alandan ünlüler.

Grace Kelly etkisi
Ceneviz kökenli (İtalyan yani) Grimaldi Hanedanı’nın Osmanlı’dan 2 yıl önce; 1297’de kurduğu, ekonomisi otelcilik ve kumar üzerine dönen prensliğin başında, altı yıl önce ölen Rainier’in oğlu Albert var. Grace Kelly’ye parantez açmak gerekiyor bu noktada. Konu,
II. Dünya Savaşı’nın son dönemi hariç tarih boyunca tarafsız kalan Monaco’nun Naziler’in yanında saf tutma hatasıyla bağlantılı zira. Anlatılana göre, Prens Rainier, ABD’yi kazanmak için Hollywood’a uçmak zorunda kalıyor o dönemde. Prodüktörleri “Her türlü kolaylığı gösteririz, siz bu işi bize bırakın” diyerek ülkesine davet ediyor, o sırada tanıştığı Grace Kelly’e de prodüktörlerin yardımıyla yaklaşıyor. Sonuç; hem ABD’yi verdiği tavizlerle yanına çekiyor hem de dönemin en ünlü sinema aktrisiyle evleniyor. Aşk yok, iş var yani. İddialar bunlarla sınırlı değil tabii. Komplo teorisyenlerine göre Grace Kelly’nin ölümü şüpheli. Gönlünü bir papaza kaptırdığı söylenen güzel prensesin kocasının emriyle öldürüldüğünü öne sürenler yok değil. Grace Kelly’nin öldüğü araba kazasından kurtulan küçük prenses Stèphanie’nin papazla aktrisin çocuğu olduğunu söyleyenler de var. Efsaneler ölmüyor tabii, bugün Monte Carlo’ya giden (Monaco’nun başkenti-başka bir kenti de yok zaten) turistler, Grace Kelly’nin mozalesini ziyaret etmeden ülkelerine dönmüyor.

Yarın: MONACO’YA DEVAM, NICE’E SON BiR SELAM