‘Çolpan’ yıldızına veda

Yıl 1997’ydi, İstiklal Caddesi’ndeki Küçük Sahne’de yeni bir tiyatro açıldı: ‘Sadri Alışık Tiyatrosu’. Selim İleri’nin “Allahaısmarladık Cumhuriyet” oyunuyla... Afişinde üç kadın vardı: Çolpan İlhan, Aytaç Öztuna, Nurseli İdiz...
Bir, hatta birkaç kuşağın oyuncu Çolpan İlhan ile tanışmasıydı bu... O güne kadar Sadri Alışık’ın eşiydi... Kerem Alışık’ın annesiydi... Modacıydı... Öyle biliyorduk...
Halbuki bu ideal eş ve annenin ardında, 1959’daki evliliğinden itibaren yavaş yavaş kendi elleriyle yok ettiği efsane bir oyuncu vardı. Üstelik çocukluk hayaliydi oyunculuk...
Avukat Muharrem Bedrettin İlhan ile Emine Memnune hanımın kızı Çolpan İlhan, 8 Ağustos 1936’da İzmir’de dünyaya geldi. İki abisi vardı; şair Attila İlhan ve avukat Cengiz İlhan...
Babaları kaymakamlığa başlayınca, Anadolu yolları gözüktü İlhan ailesine. Adana’da geceleri Attila abisiyle yürüyüşler yaparken büyüyünce oyucu olmak istediğini anlatıyordu Çolpan İlhan... O da gökteki yıldızları gösterip “Bir gün sen de onlar gibi parlayacaksın” diyordu. Çoban yıldızının bir adıydı
Çolpan zaten...

Hayalleri vardı
Balıkesir’in Sındırgı ilçesinde ortaokula başlamışken, Attila abisinin yönlendirmesiyle İstanbul’a gidip Kandilli Kız Lisesi’nde yatılı okumaya karar verdi. Kasabada tıkılıp kalamazdı, hayalleri, hedefleri vardı... Küçüktü, anne babasını çok özledi ama dayandı, her zaman kararlı ve güçlü bir kızdı. Liseden sonra ne yapacağına da yine Attila abisiyle birlikte karar verdiler. İstanbul’da kalıp akademiye devam etmeyi seçti, resim bölümüne... Bir yandan da konservatuvara... Heyecandan 39 derece ateşle girdiği İstanbul Belediye Konservatuvarı’nın sınavını nasıl başarıyla geçtiğini dün gibi hatırlayarak anlatırdı röportajlarında...

‘Isırgan roller’i sevdi
Akademinin ikinci sınıfındayken ilk kez sahneye çıktı. Jean Anouilh’un “Antigone”sinde... Oyunu Balıkesir Gençlik Festivali’nde izleyen yazar Orhan Hançerlioğlu’nun önerisiyle de sinema yolları açıldı önünde... “Kamelyalı Kadın”ı çekmek isteyen yönetmen Şakir Sırmalı aradığı başrol oyuncusunu bulmuştu nihayet... Bir yandan sinema, bir yandan Küçük Sahne’de Münir Özkul’la oynadığı “Sevgili Gölge Oyunu”... Çolpan İlhan adı gibi parlayarak adım atmıştı oyunculuğa... Henüz yirmi yaşında bile yoktu ve hayalleri çoktu...
“Masum kız rollerinde pek derinlik bulamazdım” diyordu, “Kendine özgü, ısırgan roller daha cazip gelirdi.” Nitekim fiziği de Yeşilçam’ın bildik masum kızlarından farklı, Avrupai ve kendine özgüydü... “Kamelyalı Kadın”ı “Yaşamak Hakkımdır” ve “Bir Şoförün Gizli Defteri” izledi... Atilla Dorsay’a hayatını anlattığı röportajda “Beni star yapan film oldu” diyordu, sonuncusu için: “O kadar çok izlendi ki... Şoförler gelir, ehliyet imzalatırlardı.”

Efsane aşk
Derken unutulmaz “Zümrüt” geldi ve hayatının akışını değiştirecek Ö. Lütfi Akad’ın yönettiği “Yalnızlar Rıhtımı”... Senaryo, Ali Kaptanoğlu’na aitti, yani Attila İlhan’a... Kontes takma adlı bar şarkıcısı Güner’le kaptan Rıdvan’ın aşkı sinema tarihinin unutulmazları arasına girerken, filmden de efsane bir çift çıktı: Çolpan İlhan ile Sadri Alışık...
Aslında daha önceden tanışıyorlardı, tiyatrodan. Sadri Alışık’ın evli, Çolpan İlhan’ın nişanlı olduğu yıllardan... Evet, Kordon’da yürürken erkeklerin dönüp bakarken elektrik direklerine çarptığı Çolpan, 20 yıllık hayatına iki de nişan sığdırmıştı; yönetmen Metin Erksan ve oyuncu Fikret Hakan ile... Sadri Alışık ile aralarındaki ise asla ilk görüşte aşk değildi. Küçük Sahne’de ilk karşılaşmalarını şöyle anlatmıştı Çolpan İlhan Atilla Dorsay’a: “Kapıdan bir adam girdi, yanık, esprili, güleç yüzlü, hoş bir adam. Herkes hücum etti, öpüştüler falan... O gece ‘Çayhane’ temsili için Sadri defter-kalem arıyor. ‘Bende var’ dedim. Baktı, ‘Bu küçük kızları tiyatroya kim almış?’ diye espri yaptı.”
“Yağmurcu”, “Soytarı” gibi oyunlarda bir araya geldiler. Çolpan İlhan, Sadri Alışık’ın çapkınlık öykülerini dinliyor, hatta sevgililerine hediye almasına bile yardım ediyordu. Ama işte kader, “Yalnızlar Rıhtımı”nda sarıldıkları sahnede onları birbirlerine bağladı... Hastalıkta, sağlıkta, ölüm onları ayırana dek...
1959’da evlendiler. ‘60’lar Çolpan İlhan için yine unutulmaz filmlerle devam etse de, Sadri Alışık’ın yıldızı parladıkça o gölgeye çekilmeye başladı. Kendi isteğiyle... Oğlu Kerem’i de kucağına aldıktan sonra ikinci dönemi başladı: Anne ve eş Çolpan İlhan. Arada ikinci planda olduğu filmler, Kenter’lerde oyunlar, tek tük televizyon dizileri olsa da aslolan Sadri Alışık’tı.

Pişman olmadı
‘70’lerin sonlarında, sinemada türkücü ve seks filmleri hüküm sürerken boş durmaktan sıkıldığı için atölyesini kurdu. Çeyizinden dikiş makinesini çıkardı, başladı çizip dikmeye... Yavaş yavaş modacı olarak da nam saldı...
1995’e kadar böyle geçti yıllar... Başarılı bir erkeğin arkasındaki kadın olarak... Sadri Alışık’ın gidişi bambaşka bir Çolpan İlhan çıkardı ortaya. Aslında yine içindeki o kararlı ve güçlü küçük kız çıktı demek daha doğru.
Canını dişine taktı, bir tiyatro kurdu. Adını Çolpan İlhan-Sadri Alışık Tiyatrosu koyabilirdi, aklından bile geçirmedi. Sadece Sadri Alışık Tiyatrosu’ydu orası. İlk oynadığı günkü heyecanıyla sahneye çıkıp oyunlar oynadı. Seyircinin karşısında her selam verişinde alkışları ruhunun her köşesinde hissettiğini fark ederdiniz...
Belki yılların özlemi vardı bunun içinde ama hiçbir zaman tek bir pişmanlık sözü çıkmadı ağzından.

‘Tek nüsha!’
“Kopya kağıdı kullanmadan yazılmış, edebi değeri son derece yoğun, içeriği son derece zengin bir sayfa ve tek nüsha!” demişti, sevgili Sadri’si onun için... Bütün o zenginliğini sevdiği adam için, ailesi için saklamış, ama hiç yakınmamış parlak bir ‘çolpan’ yıldızını uğurlayacağız yarın... Adını, hayatını, olanca pırıltısını hiç gocunmadan adının kenarına iliştirdiği Sadri Alışık’ın yanına...