“Gırgıriye’nin hikayesini Shakespeare’den aldım”

Bugün ilk bölümünü yayımladığımız röportajda Gezen, meşhur filmi ‘Gırgırıye‘ serisiyle ilgili, “Romeo ve Jüliet’in Sulukule’de geçen hali” diyor

İlk sahneye çıktığınız günü hatırlıyor musunuz?Hırka-i Şerif İlkokulu’ndaki bir piyesle adım attım sahneye. İdil Öztamer seyretmeye gelmişti. Sonra beni aldı, İstanbul Radyosu’na götürdü. İlk mikrofonu orada gördüm ve radyo çocuk kulübüne girdim.
1953 yılıydı. Geçenlerde maalesef beni oraya ilk götüren İdil Öztamer’in cenazesine gittim. İdil Abla, karşı komşumuzdu ve TRT Çocuk Kulübü’nün spikeriydi.

Tiyatrocu olmaya nasıl karar verdiniz peki? Ben karar vermedim, kendiliğinden oldu. Eğilimim varmış demek ki... Sahne tozunu yutunca, bir daha oradan dönemiyorsun.
1960’ta Şehir Tiyatrosu’na girdim, 1964’e kadar çalıştım; öyle devam etti.

Bir de meşhur kabare dönemi var...Devekuşu Kabare tarzı değildi benimki; Haldun Taner’in Almanya’dan getirdiği farklı bir konseptti.
1988-91 arası, sabah 04.00’lere kadar oynardık. İçinde müzikli skeç unsurları vardı, oyunculuk vardı, karşılıklı atışan Kavuklu ile Pişekâr gibiydi...

“Muhteşem Yüzyıl ve Suskunlar’ı izliyorum”

Neden bitti kabareler? Okulu açtığım gün kabare hayatına son verdim. “Ben bu işi yapmıyorum artık” dedim. Çünkü içkili lokallerde yapılan başka bir kültürdü. Sonra yavaş yavaş gazinolar kapandı, kabare düşmeye başladı. Tiyatrolarda işler duruldu, sinemalar kepenk indirdi. Çünkü televizyon çok kanallı yayına geçmişti. Sinema, tiyatro, kabare, gazino; hepsi bir anda uzaktan kumandayla evlere girdi. Şu dizilere baksanıza... Ben de ‘Muhteşem Yüzyıl’ı ve ‘Suskunlar’ı seyrediyorum. İkisi de güzel. Müthiş emek var.

Ortaoyunu dönemi nasıldı?Beni 1963’de ortaoyununa ilk yönlendiren Münir Özkul oldu. “Kafana usturayı vurdur. Kaşların da müsait. Senden harika bir tuluatçı ve ortaoyuncu olur” dedi. Üç tane ortaoyunu koydum sahneye; ‘Salak Oğlum’, ‘Kanlı Nigar’ ve ‘Yedi Kocalı Hürmüz’.

Ortaoyunu geleneği de yok oldu. Hâlâ yaşadığı yerler var mı?1981’de konservatuara hoca olduğumda, dersimin ismi ‘Geleneksel Türk Tiyatrosu’ydu. Ortaoyunu, karagöz ve meddahı anlatırdık... Hala bu dersi asistanlarım aracılığıyla devam ettiriyorum. Uygulamalı olarak bir tek MSM’de bu ders veriliyor. Bunu Kültür Bakanlığı vasıtasıyla bütün üniversitelere yaydım. Onlar teorik ders olarak görüyorlar. Ama MSM’de gelenekselden, kavuklu, pişekâr ve meddahtan anlamayanlar sınıfını geçemez! ‘Geleneksel Türk Tiyatrosu’ isimli bir kitap da yazdım. Bizim çocukların mecburi dersidir. Bu dersten başarılı olamazlarsa kalırlar!

“Ortaoyununun son adresi Müjdat Gezen Kültür ve Sanat Merkezi” diyebilir miyiz? Evet. Bizim okuldan mezun olan
55 kişinin şu an başrol oyuncusu olmasının temel nedenlerinden biri, bizde bu dersin mecburi olmasıdır.

“Bence Cem Yılmaz meddah”

Gırgıriye’de de ortaoyunu ögeleri var mı?Hayır, ben onu Shakespeare’den aldım. Gırgıriye, Shakespeare’in ‘Romeo ve Juliet’idir. Tıpkı orijinalde olduğu gibi, iki düşman aile vardır. Capulet ve Montague Aileleri. Birinin kızı, diğerinin oğluna aşıktır. Aynı hikayeyi Sulukule’de Ayıcılar ve Kalaycılar Ailesi’ne uyarladım.

Cem Yılmaz sizce ortaoyuncusu mu?Bence Cem Yılmaz meddah. Batı’da tek başına komiklik yapanlara şovmen derler. Bizim yaptığımız tek kişilik gösteriler meddahlıktır.

“Hiçbir dernekle, camiayla ilgim yok”
Atatürk, ‘Bağımsızlık benim karakterimdir’ diyor ya, ben de tam bir bağımsızım. Hiçbir siyasi örgütle, hiçbir siyasi partiyle, hiçbir dernekle, camiayla ilgim yoktur. ‘Ait olmak’ istemem. Tuttuğum takım bile üçüncü kümeden Vefa’dır. Fenerbahçeli, Galatasaraylı ya da Beşiktaşlı değilim. Bağımsızlığı seviyorum. Bağımsızlık bana daha geniş bir alan yaratıyor. Hiçbir yerin adamı olmadığınızda, herkes sizi kendi adamı varsayabiliyor. O zaman skalanız genişliyor.”

YARIN: “Şehir Tiyatroları’nın mali ve idari bölümünde belediyenin olması daha iyi sonuç verebilir”