STEVIE WONDER PARTiSi!

İstanbul Küçükçiftlik Park’ı dolduran 9 bin kişi, yaşayan en büyük funk, soul, R&B ve pop üstatlarından Stevie Wonder’dan beklediğini aldı: Eğlence, eşlik edilen bir sürü hit şarkı,
bolca dans ve ‘I Just Called to Say I Love You’

Stevie Wonder kesinlikle ‘sadece son albümümdeki şarkıları çalarım’ tarzı biri değil. Hemen ‘Master Blaster’la girip seyirciyi rahatlatıyor. “Demek ki her şeyi çalacak” dedik biz de bu hareketini yorumlarken.
‘I Just Called To Say’i çaldığında ortaokula ışınlandım. Bu şarkının ne kadar geyik olduğu, dünyanın esprisine maruz kalması, ‘guilty pleasure’ (dinlemekten gizlice zevk aldığımız şarkılar diyeyim) listelerinin gediklisi olması falan hiç umurumda değildi. Tadını çıkardım oradaki herkes gibi.

Gospel geleneğinden olsa gerek
Wonder bir klasiğe imza atıp Türkçe “Merhaba” demeyi ihmal etmedi. “Daha önce gelemedim, fırsat olmadı, neyse 2012’de buradayım o da yeter” diye devam etti sonra. Ardından “Siz müslüman olduğunuza göre Allah’a, biz hıristiyan olduğumuzdan Tanrı’ya (god) şükredelim ki bizi buluşturdu” dedi. Salonu mabet gibi görme ve konseri neredeyse dini seremoniyle açma hadisesi bir gospel geleneği olsa gerek.
Michael Jackson’dan ‘The way You Make Me Feel’ çalındı. Michael’a tezahürat yapıldı. Arada Wonder’ın hayran olduğu Obama’ya selam çakıldı. John Lennon’ın ‘Imagine’i hep bir ağızdan söylendi, çakmaklar çıktı piyasaya, ‘Superstiton’da bolca dans vardı. Konserde çok sayıda genç müziksever görmek güzeldi.

Sesi eskisi gibi
Wonder’ın inanılmaz bir sesi var. Hem geniş bir nota aralığına sahip, hem de kıvrak. Araba gibi düşünürseniz, hem azami hızı yüksek hem de sıfırdan 100’e iki saniyede falan çıkabiliyor. Bugün 62 yaşında ama hâlâ sahip o sese. Bizim sanatçıların yaşları ilerledikçe sesleri kalınlaşıp, pürüzlenip, değişirken nasıl oluyor da Stevie Wonder hâlâ 70’lerdeki gibi, inanılmaz. Keşke röportajda bu soruyu sorsaydım, nasıl kaçırmışım bunu diye üzüldüm.

Tanıdık simalar
Özellikle cazseverler ve caz müzisyenleri oradaydı. Kerem Görsev’i ve Alp Ersönmez’i gördüm. Konserin ardından Yavuz Baydar ve Banu Güven’le karşılaşıp küçük bir konser değerlendirmesi yaptık. Ben Baydar kadar hakim değilim Wonder’ın müzisyenlerine. Tek tek secerelerini saydı valla.
Konserin ardından sahne arkasının giriş bölümünde tanıdık simalara rastladım. Cengiz Çandar, Güneri Cıvaoğlu oradaydı. Çandar, Wonder’la hayli samimi bir muhabbete girişti. Kürt sorununu mu konuştular tam duyamadım.
Wonder’la tanışmak güzel ama insan ne diyeceğini bilemiyor. Ben hep sıkılmış, sanatçıyı yorduğumuzu düşünmüşümdür. Ama neticede kimse mecbur değil, sanatçı istemediği takdirde bu tip buluşmalar yapılmıyor elbette. Böyle avuttum kendimi. Wonder’la muhabbetin ardından konserin sponsoru Garanti’nin genel müdürü müziksever Ergun Özen ve Şebnem Ferah’la ‘seneye yurt dışında hangi festivale gitmek lazım’ konulu bir muhabbet çevirdik. Bakalım neler olacak?

Hakkını helal et
Stevie Wonder’ın açık büfesinden biraz peynir, üzüm ve salam yedim. Bir de birasını içtim. Hakkını helal etsin.
Netice mi? Stevie Wonder konseri izlerken insan “Ben bu adamın neredeyse bütün şarkılarını biliyorum” diyor. Çok eğlendik. Emeği geçenlere teşekkürler.