Biz şarkıyı ‘Benim Adım Ebruli’ diye bilmiştik. Sonra bir toplu konut şarkısı olarak reklamlarda karşımıza çıkmaya başladı. Reklamlarda çok özel şarkıların kullanılması, buna izin verilmesi durumu, bıçak sırtıdır. Şarkının nerede kullanılacağı, ne hale geleceği o parçanın
aslı kadar önemlidir. Alın işte, güzelim
şarkının halini görün. Bir diğer konu şarkının o şarkıyı söyleyenin duruşuyla ilgili.
Hangi ‘kitleye’ hitap ettiğiyle ilintili. “Bu parayla bir ev aldım” diyen ömrünü bu
işlere vermiş abilerimizi tanıyorum.
İsim vermiyorum, hatta bir reklama çıkması beni hayrete düşüren ‘ilerici’ bir ağabeyimizin, reklam parasını hangi borcunu kapatmak için kullandığını duyduğumda gerçekten üzüldüm.
‘Ebruli’ talihsiz bir örnek. “Bu kadar yıl müzik yaptık, bir başımı sokacak evim yok, borç almış başını gitmiş bu toplum bana değer mi vermiş?” diyenlerle “Aç gezerim, reklama müziğimi vermem” diyen bir başka ekip arasında kimin haklı kimin haksız olduğunu notalar söyleyecektir.
Cem Karaca parçası
Bir süt reklamında Cem Karaca’nın ‘Bu Son Olsun’ şarkısı kullanılmış.
Ev ahalisi, izlerken reklamın ‘süt, çocuk, insan’ temaları içinde hayli ‘saf’ bir görünümü arz ettiği, şarkının da sırıtmadığı yönünden fikir beyan ettiler.
Bu arada rahmetli yaşasaydı verir miydi bu müziği onu bilemiyoruz tabii ki...
‘O SES TÜRKİYE’ KİME YARAR?