Bu Tarz Benim’de İdil ve Aykut evlatlarımız ‘Aşkı-ı Memnu’ -daki ‘Bihter’le ‘Behlül’ün danslarını yaptılar.
‘KAHRAMAN’LAR HEP HAKLIDIR...
‘Kaderimin Yazıldığı Gün’de, ‘Elif’in annesi geliyor Yörükhanlar’ın villasına, “Kızıma neler ettiniz” diye cam çerçeve indiriyor. Kahraman çıkıyor; “Sultan Hanım sakin olun” diyor. “Kızımı hamile bırakmakla kalmadınız, bir de cümle aleme reklam ettiniz.” Sakin olmak için geçerli nedenler!
Bir başka kadın Defne, zengin ve kibirli hali ile bize sunuluyor. “İçiniz rahat olsun. Çocuk falan yok artık, aldırttık biz onu” diyor. Senaryonun Sultan Hanım’a söylettikleri daha felaket: “Sizi nasıl inandırdılar bilmem Defne Hanım, ama o bebek yaşıyor.”
Yesin kadınlar birbirini!
Kahraman Bey iyod gibi çıkıyor; “Doğru duydun, oğlum yaşıyor çok şükür”, seviniyoruz yaşadığı için.
Peki ne adına hangi bedeller adına? ‘Kullanılmış üç kadın’ ve oğlu için ‘her şeyi göze alan dolaylı yoldan kullanılan’ bir anne var, Kıymet Hanım...
Kahraman’ın, Defne’nin kolundan tutup odadan çıkardığı an; “Senin öldürmeye çalıştığın oğluma Elif sahip çıktı.” Hah bir de ‘cani’ yaptı senaryo kadını... Kötü kadın Defne, fakir ve garip Elif, yine garip annesi Sultan
Hanım ve tüm bunların dışında asıl
‘dürüst’ Kahraman!
‘Reyting’ formülü bu olsa gerek!