Şu kesin; hangi sonucu alırsa alsın, hedeflerine ulaşsın ya da yarı yolda kalsın. Bu ligin futbol keyfi vadeden en zengin takımı Beşiktaş olacak.
Manisa’daki kupa maçında gördük ki, futbolseverin özlediği bireysel beceriler, hücumda her defasında tribünleri ayağa kaldıran yaratıcı ve usta hamleler sergiliyor Beşiktaş.
Simao ve Almeida ile güçlenen, Quaresma ve Guti ile renk ve derinlik kazanan Beşiktaş’ta Nobre’nin bile klası artmış sanki... Ortamdan o da pozitif yönde payını almış...
Elbette bu zenginliğin yarattığı ihmaller, hovardalıklar ve boşluklar da var. Özellikle savunmada sıkıntılı tablo devam ediyor.
Ernst’i dinlendirirken, defansif orta saha oyuncusu olarak Aurelio’yu yalnız bırakmaları Hikmet Karaman’ın takımına sık sık kontraya çıkma, oyunda sinmeden, geriye çekilmeden iki taraflı mücadele ilhamı verdi. Maçın 2-2’lik dengeye dönüştüğü, zamanın daraldığı anlarda Manisaspor hem Makukula hem de Isaac’le rakibini tehdit ediyordu.
Beşiktaş, Manisa maçında dersini yeniden almış olmalı... Beklerin sadece kanatlarda hücuma katılması değil, Aurelio’ya da yardımcı olması gerekir, bir... Guti, Nobre ve Aurelio’nun savunmada da bir ortaklık sergilemesi gerekiyor, iki!
Elbet Schuster de bu duruma önlem alması gerektiğini biliyor.
Eren’in Hilbert’e yaptığı hareket kesin penaltı... Guti atarken, çevremdeki herkesin yüreği ağzındaydı. Ama o sakin ve usta vuruşunu yaptı, lider karakterini bir kez daha kanıtladı.
Oyunun genel akışı içinde futbolumuzun karakteristik sertliklerine de tanık olduk. Yaratıcı ve üretken oyunu oynamak isteyenlerle savunma tekniği gelişmemiş, zamanlama hataları yapanlar sık sık karşı karşıya geldi. Başvurulan yöntem basit... Sertlik ve kural dışı müdahale! Hakemler kuralı uyguluyor mu? Evet, bazen!
Beşiktaş’ta bir başka noksan, henüz takım oyununun sistematik biçimde oturmamış olması... Bu da gayet normal bir durum... Devre arasında yapılan üç yeni transferden ikisi takımda etkin rol üstleniyor. Arkadaşlarının onlara ayak uydurması, yenilerin de takımda daha çok sorumluluk paylaşması şart... Üç, dört hafta sonra taşların yerli yerine oturduğunu görebiliriz.
Şimdilik şunları söyleyelim: Bu Beşiktaş kaçırılmaz! Her fırsatta seyredilmeli!