Ne Topal’ın cezası, ne de Lens’in sakatlığı... Hafta başından beri kadro kurmakta güçlük çektiğine inanılan Fenerbahçe, paniksiz, telaşsız, rahat bir oyunla Kadıköy’deki egemenliğini sürdürdü. Bu maçı izlerken Galatasaray’ın topa sahip olma yüzdesinde hep önde olduğunu gördük. Ne yazık ki oyuna sahip olamadılar: Oyunun sahibi de günün galibi de Fenerbahçe idi.
Peki, ‘günün kahramanı kim?’ derseniz... Robin van Persie’yi gösterebilirim. Galatasaray’ın topla oynayıp oyalanıp hiçbir şey yapmadığı dakikalarda Alper - Şener organizasyonu o kadar güzeldi ki... Carole’un önüne geçip topla enfes bir asist yapan Şener, van Persie’ye yapacak fazla bir iş bırakmıyordu. Hollandalı adeta topun üstüne yatarak vurdu...
Galatasaray korktuğuna uğradı... 17 yıldır olduğu gibi... Kuşaktan kuşağa devredilen bir tedirginlikle oynadılar... Sneijder, Eren Derdiyok, Sinan, sonradan giren Yasin, Serdar, Hakan Balta... Hepsi de dökülerek oynadılar. Özellikle Sneijder... Ustalığından, kalitesinden ve zekasından çok uzaktı. Galatasaray’ın en önemli silahı Bruma olarak göründü. Ne var ki topla ipe dizer gibi çalım atıp adam geçen Portekizli, sol kanattan dişe dokunur bir orta atamadı, bir asist yapamadı. Bakın asist yapamamasını anlayabilirim...
Çünkü orada olması gereken Eren’ler, istediğiniz kadare “Huu” çekin, namevcuttular!. Tolga Ciğerci’nin gayretlerine de yazık oldu. Burada durup düşünmek gerek; Acaba Galatasaray’a karşı tecrübeleri yetersiz iki oyuncuya merkezi emanet etmek doğru muydu? Selçuk İnan ve Podolski maça başlayan onbirde olamazlar mıydı? Elbette Riekerink’in bir bildiği vardı ama bizim de gördüğümüz gerçekti... Galatasaray baskı altında, ancak yan paslarla oyalanan, hiçbir derinlik yaratamayan takım oldu. Muslera bile kurtaramadı, anlayın yani...
Fenerbahçe, savunmasıyla, orta alanıyla, hücum hattıyla bir bütün olarak ilk toplara basan, sık sık pozisyona giren, şut atan, adam eksilten, golü arayan ve isteyen takımdı. Volkan, Musa Sow, van Persie, Galatasaray savunması üzerinde öyle baskı kurdular ki ne taktik anlayış, ne de takımca dayanışma... Hiçbirini yapamadı Galatasaray.
Maçın kazananı sadece Fenerbahçe takımı değil.. 17 yıllık geleneğin devam edeceğini söyleyip “süpriz peşindeki” Dursun Özbek’i susturan Aziz Yıldırım da hem başkanlık, hem de kaptanlık yaparak işi bitirdi.
Şimdi kimse Cüneyt Çakır’ı yargılamasın... Advocaat kazandı, Riekerink kaybetti... Ve biliyorsunuz; Kazanan daima haklıdır. Haklı olan da kutlanır.
