Joga Bonito... Güzel Oyun’un Portekizce’si. Brezilyalılar böyle seviyor bu oyunu... Güzel, temiz ve masum...
Peki, gerçekten öyle mi? Hiç sanmıyorum.
Küresel kültür, küresel ekonomi ve hızla gelişen teknoloji, futbolun masumiyetini ve güzelliğini tehdit etmeye başladı. Şimdi endüstriyel futbol çağını yaşıyoruz hep birlikte. Bu çağın en önemli özelliği, hayatın başka alanlarında olduğu gibi, futbolda da “sayılarla tanımlanan” değerlerin öne çıkmasıdır.
Dünya Kupalarının o güzel hikayeleriyle, efsaneleriyle büyüdük biz. Sonradan büyüdüğümüze pişman olduk.
Arjantin 78’de Brezilya’yı aradan çıkarmak için son grup maçlarını farklı saatlerde oynatma cinliğini, Peru ile yaptıkları baraj anlaşmalarını filan duyduk. 1982 Dünya Kupası’nda Hrubesch’in golüyle Almanya’nın Avusturya’yı yeneceğini maç oynanmadan önce cümle alem bildik. Cezayir’in, Kamerun’un ağlaya ağlaya eve döndüğüne tanık olduk. Thierry Henry’nin el yordamıyla(!) İrlanda’nın yoluna taş koyup Fransa’yı Güney Afrika finallerine taşıdığını da biliyoruz. FİFA’nın tüm bu rezilliklere seyirci kaldığını da.
FİFA, Dünya Futbolunun büyük patronu, 1986 Dünya Kupası organizasyonunu Kolombiya’nın elinden alıp Meksika’ya verdi, hatırlayalım. Gerekçe, “ekonomik krizi aşamazsın, tesisler yetişmez, beceremezsin”di. Ama aynı FİFA 2018 Dünya Kupası’na ev sahibi olarak Rusya’yı seçerken, eşi görülmemiş bir acullukla 2022 Dünya Kupası organizasyonunu da Katar’a vermekte tereddüt etmedi.
Şimdi, “Oynatalım Blatterciğim” diyerek, filmi geriye sarıyorlar. Bin Hammam’ın adaylık sürecinde dağıttığı milyon dolarlık rüşvetin “sağlamasını yapıyorlar. Fransızların bir ata sözü var: Altını olan kuralı koyar! Şimdilerde o söz küresel değişikliğe uğradı: “ Enerjisi (petrolü, doğal gazı) olan kuralı koyar!”
O yüzden boşverin 50 derece çöl sıcağında futbolun oynanıp oynanmayacağına.
Ne diyorduk?
Oynatalım Blatterciğim!
EN AYIPLI FİNAL
Avrupa’nın en çekişmeli, en kaliteli basketbol ligi bizde. Ne yazık ki rakip seyirciye kapattığımız salonlarda adam gibi final maçları düzenleyemiyoruz. TBF’nin Galatasaray’a verdiği ceza ibretliktir ama, anlayana!
Benim şampiyonum: Almanya!
Futbol uleması değilim. Kendimce 64 maçı oynattım. İşte benim 2014 Dünya Kupası tahminim.
Son 16 takım: Brezilya, Hırvatistan, İspanya, Hollanda, Yunanistan, Kolombiya, İtalya, Uruguay, Fransa, İsviçre, Arjantin, Bosna Hersek, Almanya, Portekiz, Belçika, Rusya. Çeyrek finalistler: BREZİLYA - Uruguay, İSPANYA-İtalya, Fransa-ALMANYA, ARJANTİN -Belçika. Yarı finalistler: İspanya -ARJANTİN, Brezilya - ALMANYA. Üçüncülük maçı: İspanya - BREZİLYA. Final: Arjantin - ALMANYA
Arrivederci Mancini!
Roberto Mancini, Fatih Terim’in görevine son verilmesinden sonra Galatasaray camiasının travmayı atlatması için bulunmuş en uygun adaydı. Ne var ki Fenerbahçe’nin şampiyonluk koşusuna ortak olamadı. Şampiyonlar Ligi’nde gruptan çıkma başarısı, Türkiye Kupası da kesmedi Galatasaraylıları. Anlattığına göre büyük planları vardı, Galatasaray’ı yeniden kuracaktı. Olmadı. Onca transfer telaşına, gelen - giden trafiğine rağmen en az 3 yabancı daha istiyordu. Kısıtlı bütçeyi önüne koydular. O da hiç uzatmadan, tazminat uyanıklığına sapmadan kibarca ayrıldı. Bir İtalyan’dan zor beklenen kibarlıkla!
Dedik ya, kibar adamdı. En sert sözlerinde bile yine de nezaketten vazgeçmedi. Arrivederci (Hoşçakal) Mancini!
Charles Miller’e saygı
Tüm dünyayı büyüleyen Brezilya Futbolu’nun babası, İskoç bir baba ile Brezilyalı bir anneden doğan Charles William Miller’dır (1874-1953). Küçük Charles, 10 yaşındayken eğitimi için İngiltere’ye gönderildi (1884), 10 yıl sonra iki futbol topu ve bir kural kitabıyla Brezilya’ya döndü. Ada’da öğrendiği futbolu İngiliz arkadaşlarıyla birlikte Brezilyalı gençlere öğretti. Sao Paolo futbol ligini kurdu. Sao Paolo’da heykeli dikilen bu adamı Brezilyalılar minnet ve saygıyla anıyor. Yine de ülkemize gelen bazı Brezilyalı futbolcuların Charles Miller adını ilk defa benden duyduklarında şaşırdığımı ve kızdığımı söylemeliyim!