Finalin bu kadar buruk olacağını rüyasında görse inanmazdı Sivassporlular.
İki hafta öncesine kadar Şampiyonlar Ligi hesabı yapan bir takımın en büyük darbeyi “kardeş” dediği Fenerbahçe’den yiyeceği kimin aklına gelirdi ki?
Bıraktık kafa karıştıran averaj hesaplarını, işin en acı yanı Trabzonspor’un galibiyetiydi.
Herkes kendi göbeğini kesebilse, Sivasspor’un koskoca sezonun ikramiyesi olarak UEFA vizesini alması kaçınılmazdı. Olmadı.
Sezonun son doksan dakikasını kazanmak gönüllerin şampiyonunu taçlandırmaya yetmedi!
Uzun lig maratonunda bir golün, atamadığın ya da yediğin tek bir golün ne kadar önemli olduğunu anlamak, pişmanlıkları, hayal kırıklıklarını, isyanları önlemeyemedi.
“Yazık oldu Sivasspor’a” derken bile içim burkuluyor.
Dün akşam bu takımın hangi imkanlarla, nasıl bir özveriyle bu noktaya geldiğini takdir etmek neye yarar?
Sözün bittiği yerde Sivasspor’un alkışlanacak başarısını özetleyecek tek bir gerçek var:
“Fenerbahçe’nin 22 galibiyetle Şampiyonlar Ligi’ne gittiği sezonu bu takım 23 galibiyetle tamamladı.”
Süper Lig’e heyecanı getiren ve doyumsuz bir renk katan “yiğidolara” benim kocaman bir “teşekkür” borcum var.
Teşekkürler bize bu keyfi yaşatan herkese!