Maçı doğru okuyabilmemiz için şu kıyaslamayı yapmamız şart; Başakşehir prensiplerinden taviz vermeyen, kadro istikrarını koruyan, uzun zamandır aynı teknik direktörle çalışmanın avantajına sahip bir takım...
Trabzonspor ise yaşadığı ağır ekonomik kriz sonrası toparlanmaya çalışan, transferde istediği hamleleri yapamayan ve yeni bir teknik adamla mazisini arayan bir ekip...
Sosyal, psikolojik ve fiziksel faktörler tamamen Başakşehir’i favori gösteriyordu. Yedek kulübeleri mi? Biri malikhane, öteki fakirhane!
Şimdi Ünal Karaman’a yüklenmek haksızlık olur. Eldeki kadro bu. Tek yeni hamlesi, stoperde Toure oldu. Gerisi bildiğimiz isimler. Kapasiteleri de belli.
İlk yarıda Emre, Mahmut ve Adebayor gibi etkili isimleri kulübede oturtan Abdullah Avcı, istediği oyunu göremese de, 25. dakikadan sonra Başakşehir inisiyatifi aldı. Sağ kanattan Caiçara ve savunmadan çıkan Costa’nın etkili bindirmeleri karşısında Ibanez çaresiz kaldı. Buna Visca’nın çabukluğu ve enerjisi de katın, Karaman’ın görünen tehlikeye önlem almakta geciktiğini söyleyebiliriz. Sıkıntı maç boyunca devam etti.
Trabzonspor hücum anlamında çok etkisiz kaldı. Nasıl kalmasın ki? Orta alanda tüm yük Onazi’nin üzerinde idi. Kucka ve Sosa inisiyatif kullanmaktan kaçınca, topu ileriye taşıyacak tek isim Abdülkadir kaldı. Yusuf da hocasının planında ofansif oyundan uzaklaşınca, Trabzonspor için golü yedikten sonra toparlanıp, alternatif üretmek iyice zorlaştı.
İkinci yarıda tablonun değişmesi için bir mucize gerekli idi bordo-mavili takım adına. Lakin yedek kulübenizdeki en deneyimli oyuncunuz Olcay Şahan ise, bunu beklemek hayal olur. Ünal hoca, Olcay’ı 82’de oyuna alırken Yusuf Yazıcı’nın niçin verimsiz kaldığını sorguladı mı acaba?
Maçın özelinde bir taktik anlayışı değilse, Trabzonspor’un bu sezon üçüncü bölgede çok zorlanacağı açık. Bunu sadece Burak’ın yokluğuna bağlamak saflık olur. Çünkü puanı tek hücumcuya bağlamak ve isimler üzerinden kurgu yapmak kocaman bir kandırmacadır. Çok açık ki, Trabzonspor’un bu anlamda alternatifi ve gücü yok.
Karşılığında skoru pekiştirmek isteyen Avcı’nın Emre ve Adebayor hamleleri vardı. Haklıydı, güveneceği ve skora her an etki edecek silahları olması bir teknik adam için hep şanstır. Zamanlaması ise harika! Noktayı nereye koyacağını bilen bir oyuncu topluluğu var.
Son söz ,Trabzonspor sevdalılarına... Kulüp öyle zor bir süreçten geçiyor ki, hesap vermesi gerekenler yüzlerce kilometre ötede pişkince bıraktıkları mirası izlerken, vicdan azabı dahi duymuyor.
Kadroyu, hocayı, yönetimi değil; kulübü siyasete ve boğazına kadar borca bulaştıranları sorgulayın! Geçmişi ile hesaplaşmayan, geçmişin kazanımlarını adlandıramazlar.
