Del Bosquenin başarısı!

Neyse, maç başladı. Beşiktaş telaşa kapıldı. Hızlı değil acele oynuyordu. Sağ kanadı Okan ve Ahmed Hassan çalıştırıyor, sol kanatta Juanfran çalışıyor, İbrahim Üzülmez topları düğümlüyordu. Diyarbakırspor ise defansif oyuna yeni boyutlar kazandıracak bir sistemle gol yememek için gelmişti İnönüye... Diyarbakırsporun zor gol yiyip çok zor gol atan bir takım olduğu malumdu. Kafayı savunmaya takmış her takım gibi inanılmaz sayıda duran top kazandırıyordu rakibine. Daha yedinci dakika dolarken duran toplarla üç tehlike yaşadı Diyarbakır kalesi. Nitekim Beşiktaşın ilk yarıdaki golleri de duran topların ya ikinci ya da üçüncü hamlelerinden geldi. Ve her ikisinde de "hafif paslanmış gibi de olsa" Sergenin yaratıcılığı vardı. Sergenin paslı halini seyretmek bile zevk. Hele 58de kendi kalesinden aldığı topu çalımla taşıyıp Carewin önüne uzatması var ki, şiir gibi... Diyarbakırsporun yedekleriyle Beşiktaşın yedekleri arasında bu kadar da fark olsun tabi. Zaten her iki takımın da yedeklerle sahaya çıkma nedeni bile farklıydı. Beşiktaş sakat ve cezalılardan, Diyarbakırspor Beşiktaşın vetosundan "zayıflamıştı". Maç ikinci yarıda Beşiktaşın aleyhine dönmeye başlayınca Del Bosque ilginç bir değişiklik yaptı ve Carewin yerine İbrahim Akını aldı. Evet, Diyarbakırspor ikinci yarıda alan genişletiyor ve presle orta sahadan geçirmiyordu Beşiktaşlıları. Sergen yorulmuştu. Bu zorlu dakikalarda temposundan bir şey kaybetmeyen sadece tribünlerdi. Üçüncü gol de Okanın milimetrik paslarından birini takip eden İbrahimden gelince rahatladı Beşiktaş... Sevindi... İbrahimin dördüncü golünde ise İnönü bayram yerine döndü. Kimbilir, belki de bu Beşiktaşın beklenen ve hayli gecikmiş patlamasıydı. Ne yazık ki, bu maça sakat, cezalı ve vetolu futbolcular imza attı. Beşiktaşa farklı takımla, farklı kazandığı maçtan sonra net ve açık gelecek tahminleri yapmak ne kadar zorsa, Diyarbakırspordan da ümidi kesmek o kadar zor. Son söz hocaya... Del Bosque, Türkiyede kaldığı şu kısa süre içinde hiçbir şey yapmadıysa; "şunun yerinde bu oynasaydı" türünden eleştirileri ortadan kaldırdı. Nasıl mı? Her maçta değişik takım yaparak ve Beşiktaşın omurgasını herkesten bucak bucak saklayarak. O yüzden, Beşiktaşın dünkü on birini kimse yadırgamadı. Bu da bir teknik direktör başarısı değil mi? eguven@milliyet.com.tr Geciken patlama