Maçın başında yapmamız gereken şeyi sonunda yaptık. Yeni Zelanda gibi bir rakibi devirmek için onların temposunu-oyun şeklini kabul etmek yerine, kağıt üzerinde en üstün olduğumuz alandan, yani boyalı alandan oynamalıydık.
Ergin Ataman’ın Furkan-Kerem ikilisiyle başlaması, rakibin hızını kesmek için kurulu bir düzendi ama bizim hücum düzenimiz daha çok etkilendi. Uygun pozisyonlar da bulmuştuk aslında ama o top çemberden geçirilemedi.
Ardından Ömer Aşık’a döndü Ergin Hoca ama NBA yıldızımızın hazırlık dönemindeki formsuzluğu kupanın ilk maçında da değişmedi. Yeni Zelanda ise dışarıdan çok iyi bir yüzde yakalamış, bizim hücumdaki sıkıntıyı çözmek için 4 kısaya dönüşümüzle, hücum ribauntlarındaki hakimiyetini artırmıştı. Zaten ilk yarıda farkın çift hanelere çıkmasının ana kaynağı da ribauntlardaki farktı.
İlk maçların çok önemli olduğu bir gerçek, hele ki bizim gibi aylardır ‘Nasıl başlarsak öyle gideriz’ düşüncesine kendisini de inandırmış bir takım için. İşte o düşünce yüzünden hücumdaki her kötü tercih paniği artırdı, o panik savunmaya da yansıdı.
Dışarıdan katkı gelmemesi, ilk yarıdaki asist sayımızın 2’de kalması, hücumu iyice tıkamıştı. Bunu açmak için bir çilingir lazımdı. O görevi de Barış Hersek yaptı. Ersan’ın yokluğunda rolü çok büyük Barış’ın, o da ilk maçta yükün altından kalktı. Dışarıdan arka arkaya isabet bulunca, rakip papatya gibi açılmaya başladı. Son çeyrekte de o açıkları kullanacak isim olarak Oğuz ön plana çıktı. Eline aldığı her topta potaya kadar gitti dev oyuncu, mükemmel işler yaptı. Bir de tam saha baskıyla başlayan, adam değişmeli savunma ile tamamlanan potayı koruma stratejisi de sonuç verince, ilk gün kazasız belasız atlatıldı. Maçın başından sonuna kadar Penney’i iyi savunan, hücumda da potaya giden tek oyuncu olarak öne çıkan Sinan ile neredeyse maçın tamamında sahada kalıp, yine organizasyonu sağlayan Preldzic’in katkısını da unutmamalı.
Dün sıkıntılı bir gündü. Kaybetmek tüm planları alt üst edecekti ama Devler, son çeyrekte 12 sayı geriye düşmüşken maçı çevirmeyi bildi. Aslında normal bu ayağa kalkış. Sonuçta dün 30 Ağustos’tu. Tabii ki, tüketilmeye çalışılan bir milletin ayağa kalktığı günde, Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ve binlerce isimsiz kahramanın torunları, konu basketbol da olsa kolay pes edecek değildi.