Sırbistan karşısında izlediğimiz 12 Dev Adam’ın yine birçok eksiğinden söz edebiliriz. Ancak sahada yanlış gibi gözüken bazı kararların da ‘hazırlık’ maçının verdiği cesaretle alındığının altını çizmeliyiz. Oğuz’un bu kadar formda bir hazırlık dönemi geçirirken sadece 5 dakika sahada kalmasını başka neyle açıklayabiliriz! Muhtemelen Tanjevic, ilk yarıda dökülen Semih’i ikinci yarının tamamında sahada tutarak onun biraz kıpırdanmasını amaçladı; başarısız olduğunu da söyleyemeyiz.
Turnuvanın en sempatik oyuncularından Kenan Sipahi’nin 12 dakika sahada kalması ise aklımı karıştırdı. Eğer bu genç aslan parçasını Slovenya’ya götüreceksek tamam da, aksi olursa, zaten sıkıntılı olduğumuz bir pozisyonda şov mu yapıldı!
Organize olamıyoruz!
Kişilerden çıkıp oyuna geneline baktığımızda ise hastalıklarımız aynı. Hücumda organize olmakta büyük bir sıkıntımız var. Sayılarımızın birçoğunda bireysel yeteneklerin imzası var. Hazırlanan seti, ilk topta oynarsak işler iyi de, ilk deneme başarısızsa, ikinci de panik başlıyor, saçma bir tercih geliyor.
Tempoyu yükseltmek gerektiğinde rakibi az adamla yakalarsak tamam da, aksi durumda telaş top kayıplarını beraberinde getiriyor. Slovenya’ya kadar olan 10 günlük bölümde öncelikle bu sıkıntıyı gidermek gerekiyor. Hücumda formda bir dönem geçiren Ömer Onan’a, ya da kadroda yer alırsa Serhat’a hazırlanacak pozisyonlar, Ersan’ın da dış şut katkısının artacağını düşünürsek, rakip savunmaları dağıtmak için bir fırsat gibi gözüküyor.
İyi yaptığımız şeylerin başında ise, dün aksamış olsa da, savunma geliyor. İkinci yarıda, özellikle taktik fauller başlayıncaya dek son çeyrekte yapılan savunmayı, maçın genelinde oturtmamız durumunda, elimizdeki en büyük koz olarak bu özellik duruyor. O halde belki de son yılların kağıt üzerindeki en zayıf kadrosuyla şampiyonaya hazırlanan Sırbistan karşısında devrede yenen 42 sayının nedenlerine de iyi incelemek gerekiyor.