Final serisinin önceki buluşmalarından çok da farklı değildi dün akşamki karşılaşma. Heyecan yine son ana kadar yaşandı Bandırma’da. Banvit yine iyi başladı maça, istediklerini yansıttı sahaya. Charles Davis, mükemmel oynuyor, rakibi yine boyalı alanda zor durumda bırakıyordu. İzzet’in kenardan gelip verdiği katkı, Mejia’nın durgun olduğu günde Lucas’ın bu kez beklentilerin üzerine çıkması Bandırma ekibi için önemli bir artıydı.
Belli ki şampiyon olduğunu düşünmüştü Galatasaray, o rahatlıkla maça başladı. Özellikle hücumda, hiç bir şey üretemiyor, yarı sahada tıkanıyordu. İlk yarıdaki üç sayı isabeti de 11’de 1’de kalınca, Bandırma ekibi soyunma odasına 14 sayı önde gitti, dışarıdan çok kritik yerlerde katkı alınca farkı 20’ye kadar yükseltti, son çeyreğin başında da 17 sayı öndeydi.
Psikolojik eşiği atlattı
Ancak önceki maçlardan kaynaklı psikolojik faktörler, sarı-kırmızılı ekibin 4 kısayla yaptığı baskının da etkisiyle Banvit’in hücumda tıkanmasına neden olunca, fark göz açıp kapayıncaya kadar eridi. Farkın her inişinde, stresi biraz daha yükselen Banvit, son 10 dakikada Gordon’dan 23 sayı yiyince kriz iyice derinleşti. Önce Simmons, ardından Lucas ile bu krizden çıktı Banvit ama daha da önemlisi psikolojik eşiği atlattı. Mükemmel geçirdiği ve finale çıkarak taçlandırdığı sezonda Galatasaray’ın 25 maçlık serisini bitirdi, finalde süpürülmekten kurtulup takdiri hak etti.
Galatasaray’ın ise aslında kaybettiği çok şey yok şimdilik, sadece 2013’teki namağlup unvanını yitirdi. Cumartesi günü kazanırsa, 23 yıl aranın ardından şampiyonluğu kendi taraftarının önünde kutlayacak. Ancak dünkü kadar rahat olmamalı özellikle maçın başında, çünkü psikolojik eşiği atlatan Banvit, her maçı tek tek düşünerek oynayacak.