Tamam, zaten son haftalarda oynanan basketbolu gördüğümüz için, rakip sıradan bir Fransız olsa da, 15-20 sayılık farklar beklemiyorduk. Ama ‘ne olursa olsun, takım zorlansa da, yanlış yönetilse de, Mirsad’ın akıl karıştıran yokluğuna Ömer Onan’ın sakatlığı eklense de, galip geliriz’ diyorduk...
Fenerbahçe maça felaket bir hücum ile başladı, ama rakip de aynıydı. İlk periyot, kimin ne yaptığını anlamadan geçerken, farkı yaratan kenardan gelen Oğuz oldu. İlk maçta 29 sayı atan Traore’yi başarıyla savunan milli basketbolcu, hücumda da 4’te 4 isabet ile 9 sayı üretince, fark 11 sayıya kadar çıktı.
Ne zaman ki, Oğuz 3 faul alarak kenara geldi ve Tanjevic pota altında büyük üstünlük kurduğumuz rakibe acımış olacak ki, 4 kısalı sisteme dönmeyi tercih etti, kontrol tamamen Fransızlar’a geçti. İlk yarının sonunda yakalanan 9-2’lik seriye rağmen, ‘müthiş kariyerli’ hocamız ikinci yarıya da 4 kısayla girmeyi tercih etti; Efes maçlarında, rakibin oyununa ayak uydurarak nasıl Shumpert-Nachbar gibi isimleri coşturuyorsa, bu kez de 4 numara için kısa ve hareketli olan Estonyalı Kangur’a ‘gel seni yıldız yapalım’ dedi. Adam bu teklifi geri çevirir mi, ikili oyunları mükemmel bitirerek, 16 sayıyla Euroleague kariyer rekorunu elde etti.
İkinci yarının başındaki 4 kısalı dönemde de Asvel 11-4 seri yakaladı, 8 dakika içinde 20-6’lık skor ile öne fırladı. Takım iyice tıkanmışken, ilk yarının yıldızı Oğuz da, tam 14 dakika kenardaydı. Oyuna sürüldüğü 34. dakikaya kadar o buz tutmuş, rakip de tempo bulmuştu.
Mrsiç arka arkaya 5 sayıyla bir kez daha skora denge getirse de, çakma guard (!) Preldziç’in yaptığı top kayıpları sonumuzu hazırladı. Maç boyunca sadece 2 top çalabilmek, tam 16 top kaybetmek de işin cabası. Şutlardaki berbat yüzde ise ne yazık ki, siyasetin kazığı! Abdi İpekçi’de kesinlikle böyle olmazdı!
Sonuç mu? Geçen hafta hepimizi utandıran bir basketbol sonunda Barça’dan alınan 34 sayılık yenilginin şokunu atlatamadan Asvel’e yenilmek ve avantajı teslim etmek gerçekten ayıp oldu!
