Şu bir gerçek ki artık Potanın Perileri ciddi bir marka haline geldi. Polonya’daki Avrupa İkinciliği, Olimpiyatlar’daki beşincilik derken, özgüven patlaması yaşayan kadınlarımız, Fransa’da da yola emin adımlarla devam etti.
Rakip İtalya, rahatlıkla söyleyebiliriz ki, bizim ayarımızda değildi. Özellikle kısa rotasyonda onların çok daha ilerisinde olduğumuzu biliyor, bu gücümüze güveniyorduk.
İlk yarıda o kısa rotasyon, 5 üçlükle ayakta tuttu Ay-yıldızlı ekibimizi ama boyalı alandan bir türlü istenen katkının gelmemesi, skorun dengede gitmesinin nedeniydi. Birsel-Esmeral ikilisinin kenardan gelişi ve tempoyu ele geçirişi, ikinci yarıda çok iyi bir turnuva geçiren Işıl’ın yeniden devreye girmesi, Tuğba, Şaziye ve Begüm’ün şut tehditi, ekibimizi rahatlatan etkenlerdi.
Ancak koskoca ilk yarıda bir türlü boyalı alan devreye girememişti. Nevriye, Hollingswort, Bahar ve Tuğçe’nin 14’te 3 ile hücum etmesi bu sıkıntının göstergesiydi.
3. çeyrek her şeyin değiştiği bölüm oldu. Bahar, ribauntları toplayarak boyalı alan üretkenliğini artırınca, millilerimizin en önemli kozlarından olan ön alan savunmasını, boyalı alanda da çabuk ayaklarıyla tamamlayınca işler çok kolaylaştı. 17-2‘lik 3. çeyrek skoru zaten maçı bitirmişti, son çeyrek aktif dinlenmeydi.
Bu sonucun ardından artık çeyrek final vizesini aldığımızı, pazartesi günü İspanya ile liderlik sınavına çıkacağımızı söyleyebiliriz. Ancak işler gittikçe zorlaşacak, İtalya ayarında rakipler azalacaktır. Bu nedenle millilerimiz mutlaka savunma temposunu aynı şekilde devam ettirmeli, 5 numaralardan daha fazla ve istikrarlı katkı almayı bilmeli. Unutmayalım ki, ev sahibi Fransa ile finale kadar eşleşmemek için liderlik çok önemli.