Boşverin dünkü yenilgiyi. Biz hiç umursamadık. Çünkü düne gelinceye kadar o 8 maçtaki inanılmaz performansınızla sizi zaten kalplerimize kazıdık. Sonuçta rakip ABD’ydi, hepsi NBA oyuncusuydu, hem gençlerdi hem atletiklerdi. Şampiyona öncesinde ‘Bu takımdan bir şey olmaz’ yorumları onları normalden çok motive etmişti. Aslında çok daha fazla da direnebilirdiniz ABD karşısında ama sahada 6. oyuncuları gibi çalıştı İtalyan hakem Lamonica...
Olsun bırakın bunu bir tarafa. Maçın sonunda taraftarlar hep bir ağızdan ‘Türkiye sizinle gurur duyuyor’ diye bağırdı ya, artık çok sık tekrarlanan bu sloganı en çok hak eden sizdiniz kesinlikle, çok uzun yıllardır bu topraklarda.
Gelelim kaybetsek de gurur duyduğumuz 40 dakikaya. Çok da iyi başlamıştık aslında maça. Ömer Onan, tüm cesaretiyle rakip potaya doğru gidiyor ve skor buluyor, Hido da gerçek bir yıldız gibi sorumluluk alıyordu. 7. dakikada 17-14 önde olduğumuzu görünce, içimizdeki ‘kazanacağız’ inancı daha da artıyordu. Ama kabul etmek lazım ki, insan üstü savunma yapıyordu Amerika. Çok da iyi çalışmışlardı alan savunmamıza. Sürekli boyalı alanımıza koşuyor, ardından Durant’i buluyorlardı 3 sayı çizgisi civarında. İlk yarıda takımının attığı 6 üçlüğün 5 tanesine imza atan ve 20 sayıya ulaşan süper yıldız da, NBA’de nasıl sayı kralı olduğunu gösteriyordu salonda. Belki sadece onu adam adama tutup, alan savunması yapmayı deneyebilirdik ama...
Neyse bu turnuvadan sonra bahane bulunmaz 12 Dev Adam’a, menajerlerine, coachuna... Adlarını altın harflerle yazdırdılar Türk Basketbolu’na. Ölümsüzleştiler artık Sinan Erdem Spor Salonu’nda.