Bu kurul, 1992 yılında çıkarılan bir yasa ile hayata geçirilmiş. O yıllarda ülkemizde bırakın Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’ni, neredeyse engelliler sporu da yoktu. Daha sonra Türkiye Milli Paralimpik Komitesi olarak bu kurulda temsil edilmemiz gerektiğini spor bakanlarımızla, Gençlik Spor Genel Müdürlüğü ve Olimpiyat Komitesi Başkanlığı ile muhtelif görüşmelerde dile getirdik. Dünyadan örnekler verdik. “Eşitliğin ilk adımı bu olur” dedik. Şimdi görevden ayrılan insanların arkasından yazmak pek doğru değil ama, ülkemizde kişisel hırslara kapılıp, yalnız spor alanında değil her alanda yaşananları da görüyoruz.
Daha sonra Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç‘la 19 Eylül de biraz da tartışmalı şekilde tanıştık. O tartıştığımız bakan 2 Kasım 2011 tarihinde Bakanlar Kurulu’ndan kanun hükmünde kararname çıkararak, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Başkanı’nı resmen İstanbul Olimpiyat Oyunları Hazırlık ve Düzenleme Kurulu’na tabii üye yaptı. Çünkü bu Türkiye’nin milli bir meselesi idi. Bugün dünyada birçok ülkede olimpiyat ve paralimpik komiteleri birlikte, hatta aynı çatı altında çalışıyorlar. Bu bakımdan kendisine bir teşekkür borçluyuz.
Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin Başkanı bugün Yavuz Kocaömer, yarın bir başkası. Ama eşitliğe bir adım sağlanmış oldu.
Bir çift söz
Bir çift sözümüz de Sayın Kılıç’ın yanında “danışman” diye dolaşan bir iki kişiye, sağda solda “Yavuz Kocaömer’i HDK üyesi yaptık, daha ne istiyor bu herif ?”diye konuşuyorsunuz.
Siz işte bu işlerden bu kadar anlarsınız. Bundan sonra da öğrenmeniz çok zor. Çünkü siz bir bakanın arkasına sığınıp, sadece dedikodu yaparsınız. Sonra bakanınızın görevi sona erip, o makamdan ayrılınca, sizler de kaybolur gidersiniz.
