“Gazeteci” Simavi

Simavi, Babıali’nin temel taşlarından biriydi. O bir efsaneydi. İyi yaşadı, ardında eserler bıraktı.

En önemlisi, yanında çalıştırdığı binlerce gazeteci onun için bugün “Babamızı kaybettik” diyorsa, bunun bir değil, birçok nedeni var.

Erol Simavi gazetede bulunur ama çok az ortaya çıkardı. Ya mutlu ya da acılı günlerde.

Onun çalışanları eğlenecekse, en görkemli şekilde eğlenirlerdi. Bir gazino kapatır. Devrin en büyük sanatçıları o gece Erol Bey’in çalışanlarını eğlendirirdi.

Çalışanların birinin bir yakını hasta olduğunda, onun görevlendirdiği doktor yapar, yaptırırdı her türlü tedaviyi.

“Benim çalışanlarım en iyisine layık” der, Divan’dan berber, boyacı, Cerrahpaşa’dan doktor, mezarlıklar müdürlüğünden, pasaport şubesinden müdür transfer eder, çalışanlarının işinin hemen halledilmesini sağlardı.

Çünkü onlar gazeteciydi, işleri çabuk halledilmeliydi, zamanları kıymetliydi.

***

Çalışanlarının onu sevdiği kadar, o da çalışanlarını severdi.

Onlar onun arkadaşıydı.

Çok yönetmen değiştirmez, onlara inanır, güvenir, kader arkadaşlığı yapardı.

Onun en önemli iki yayın yönetmeni Nezih Demirkent ve Çetin Emeç’ti.

***

Nezih Demirkent’le yollarını ayırmasının güzel bir hikâyesi vardır.

Yıllar yılı gazetenin en tepesinde oturan Nezih Abi, o kadar öne çıkmıştı ki Hürriyet dendiğinde herkesin aklına Nezih Demirkent geliyor, Erol Simavi algısı sonraya kalıyordu.

Buna uzun süre ses çıkarmadığı söylenir.

O tarihlerde çevresindeki herkes ona, “Bu gazetenin sahibi sen misin, Nezih mi?” diye sorar.

En son bir gece karar verir.

Ertesi gün yollarını ayırır.

Demirkent’e Dünya gazetesini hediye ederek.

Veda ederken de çalışanını düşünerek.

***

Basın şehidi Çetin Emeç’in ardından birinci sayfaya koyduğu vefat ilanı hiç unutulmaz.

Yanlış hatırlamıyorsam şöyle yazıyordu:

Sevgili Çeto,

Sen gittin, biz uzatmaları oynuyoruz.

Görüşmek üzere...

Bu bir yayın yönetmeni için birinci sayfaya konulan ilk ve tek vefat ilanıydı.

***

Erol Bey, bugün Nezih Abi’ye, Çeto’suna, Hırsız Semai’ye, Berç Duman’a, Salim Abi’ye, Tahsin Abi’ye, Şaban Hoca’ya, Erdoğan Arman’a, Tuncer Abi’ye, Ergin Abi’ye, Taygun Abi’ye daha onlarca sevdiğine kavuştu.

Işıklar içinde yatın “gazeteci” abilerim.

Işıklar içinde yat efsane patron.