Önce Galatasaray’ı kutlayarak başlayalım... Sezon boyunca çalkantılı, kargaşalı günler geçirdiler. Hoca değiştirdiler, başkan değiştirdiler. Ama yollarından asla dönmediler. Spor tarihimize geçecek örnek bir geçici başkanla, emaneti devralan karizmasız, kibirsiz, açık sözlü, sakin bir antrenörün elinde hedefe koşup hak ettikleri tacı giymek, dördüncü yıldızı formaya işlemek adına kendi egolarını aştılar, çalıştılar, kaynaştılar... Ve hayal ettikleri kıyıya ulaştılar.
Ayağa kalkıp alkışlamalıyız. Bu sezon hiç de kolay değildi aradan sıyrılmak... Birer puan aralıkla her hafta değişen lig zirvesinde önce hakemlerin pek de adil olmayan düdük ve kararları, sonra da kulüplerin - yöneticilerin, antrenörlerin ve takımların - hataları belirleyici oldu.
En çok hata yapan Beşiktaş’tı. En çabuk dağılan onlardı. Dağılmayan, en az hata yapan, en güvenilir adamlarla (Muslera, Melo, Selçuk, Sneijder, Yasin) birlikte koşan, hep beraber coşan da Galatasaray oldu!
Beşiktaş’a dönersek... Şampiyonluğu kaybetmesi, yarışın gerisinde kalıp üçüncülüğe çakılıp kalması sanki kaçınılmaz bir sonuçtu... Zaman zaman yakaladıkları liderliği sürdüremediler. Ne takımda gerçek bir lider vardı, ne kulübede, maçı ve sezonu yöneten kurt bir hoca! Onca eksiklik, noksanlık, kendi evindeki maçları bile bozan deplasman yorgunlukları ile işte bu kadarını yaptılar. Hayır, onları kınamıyorum. Sadece şu endüstriyel futbol çağında böylesine endüstriyel eksiklerle zaten daha fazlasının da olamayacağını söylüyorum.
Dünkü maçın topla en çok oynayan, daha çok başarılı pas yapan, daha çok pozisyona giren takımı Beşiktaş. Ama iki golü atan istediğini alan da Galatasaray. Beşiktaşlı futbolcular, topa sahip oldular, ama maça sahip olamadılar. Kornerlerin hepsi heba oldu. Çok atak yaptılar, şakadan şutlarla sadece oyalandılar. Muslera yemedi tabii!
Hüseyin Göçek’i de kutlamak gerekiyor: Sivok’un Umut’a müdahalesinde penaltıyı vermedi ama, dokunulmazlık sahibi olarak algılanan Melo’ya nihayet kart gösteren bir hakem çıktı. Darısı başka maçlarda başka dokunulmazların başına!
Duygun Başkanım, Hamza Hocam...
Size kocaman bir selam!
