Eğri oturup doğru konuşalım. İyi bir başlangıç yaptık. Kötü anılarla ayrıldığımız Avrupa Şampiyonası’ndan sonra Dünya Kupası elemelerine deplasmanda Hırvatistan beraberliği ile başlamak başarıdır. En azından skor tabelası böyle söylüyor.
Oynadığımız futbola bakarsak...
Evet, top hakimiyeti Hırvatistan’da idi. Korner atışlarında, şut sayısında, gol pozisyonunda hep onlar önde götürdü maçı. Ama bizim çocuklar da iyi direndiler. Oyuna ortak oldular. Tempoyu istedikleri gibi düşürdüler. Pas trafiğini becerebildikleri oranda yoğunlaştırdılar. Topu tepki ve telaşla değil, akılla sabırla, sükunetle kullandılar.
Yaş ortalaması 24’lere düşmüş, genç, dinamik, bir ölçüde de tecrübesiz Milli Takım, oyun disiplinine uyma çabası gösterdi. Kaybettiği topları yeniden kazanmak için olağanüstü gayretliydiler. Ne var ki kaybettikleri top sayısı da şaşırtıcı biçimde can sıkıyordu. Özellikle Emre Mor, Milli Takım’ın en süratli, en delici, en hareketli oyuncusuydu. Zaman zaman topu fazlasıyla ayağında tuttu. Cenk Tosun ve Hakan Çalhanoğlu’na, Ozan’a pas vermeyi fazla tercih etmedi.
Maçın en talihli ve en uyumlu grubu, dörtlü savunmadakilerdi. Şener, Serdar, Mehmet Topal ve İsmail hata yapmadılar mı? Yaptılar... Ama paniğe kapılmadan, yardımlaşarak, yan toplarda ve kornerlerde başarıyla direndiler. Hırvatlar yine de bastıran, gole yakın oynayan taraftı. Dört topları direklerden sekti. 76’da Volkan Babacan’ın Placa’nın kafasından gelen topu kurtarması, maçın en iyi hareketlerinden biriydi.
Polonyalı hakemin verdiği penaltı kararı doğru. Orada İsmail’in kontrolsüz müdahalesi söz konusu. Modric gibi bir kurtun tuzağına düşmemeliydi. Rakitic’in golüne uzatmada Hakan Çalhanoğlu’nun frikiğiyle yanıt verip devre arasında soyunma odasına 1-1’le gitmek milli takımın moralini yükseltti.
Ozan, Kaan Ayhan, sonradan oyuna giren Okay Yokuşlu çok iyi mücadele ettiler. Şener’in özellikle ikinci yarıda hücuma katkısı skoru koruma adına yararlı oldu. Zaman zaman maçı kazanacak pozisyonlara da tanık olduk. Ama kabul edelim ki Hırvat defansı alanı çok iyi kapattı.
Eleme gruplarına girişte çoktandır böyle başlangıçları özlemiştik. Yeniden umuda döndük.
Yaşadığımız sıkıntılı durumun atlatılması adına çok şanslı olduğumuzu söyleyebilirim.
Hayır... Kadro dışı kalanlar, onların yerini alanlar... Eğri-doğru kararları tartışmak istemiyorum. Egolarıyla oradan beslenmek isteyenler mi? Kimsenin keyfine kahya değilim!
